Louis Sparidans
Ongeveer een maand geleden plaatste ik op deze site de herinneringen uit mijn jeugd over lantaarnopstekers. Over straatlantaarns, wel te verstaan. Dat was tijdens mijn lagere-schooljaren, van 1944 tot 1950. Onlangs ben ik op zoek gegaan naar hoelang gaslantaarns in Tilburg nog in gebruik zijn geweest, voordat ze allemaal op elektriciteit waren overgeschakeld.
Dat blijkt tot in 1962 te zijn geweest. Het laatste jaar dat ik nog in Tilburg woonde. Bijgaand een fotootje waarop de toenmalige burgemeester Cees Becht de laatste straat-gaslantaarn doofde. Die stond aan het Wilhelminapark.
Aanvullend nog een tweetal fotootjes waarop te zien is hoe zo’n straatlantaarn destijds werd gerepareerd als ie uitviel. Meestal moest dan het gloeikousje worden vervangen. Ook dat herinner ik me nog goed. Soms waren we, de jongens van de straat, daar zelf verantwoordelijk voor, door overdag een tijdlang tegen de paal aan te schoppen.
Overigens durfde er ook wel eens eentje van ons de paal in te klimmen om het gaskousje er ‘gewoon’ uit te draaien, waardoor je er donder op kon zeggen dat het kousje daags erna dan werd vervangen. Dat was wel een van de ‘ergste vergrijpen’ die ik me uit mijn jongste jaren kan herinneren.
Niet dat we altijd zo braaf waren, maar er was gewoonweg veel minder te ‘vernielen’ op straat.
Tot slot nog een fotootje van zo’n gaskousje, zodat ook jongere lezers van het GvT kunnen zien hoe zo’n kousje er uit zag.
Louis Sparidans
