Kietel Kaaje

• Datering van de gebeurtenis: 2010 resp. mijn kinderjaren

Al eerder verhaalde ik op deze site over de op 21 oktober j.l. gehouden zeer geslaagde (eerste) GeschiedenisN8 in Tilburg, georganiseerd door het Regionaal Archief Tilburg.

Bij het afscheid ontvingen we, naast een flesje origineel GeschiedenisN8-water, ook allemaal nog een zakje Tilburgse Kietel Kaaje. Zie op de foto hiernaast.

Ik mag er uiteraard geen reclame voor maken maar als ik 'Nieuwlandstraat' zeg, weten de meeste zoetekauwen in Tilburg al genoeg. Ze lijken nog het meest op mooie kiezelsteentjes die je vroeger als 'jonge jongen' in een van je broekzakken bewaarde, totdat de broek in de was belandde.

Ze smaken zoals ze kraken, maar let wel op je tanden!

Wat doet me dit denken aan ons snoepgoed uit mijn jeugd. Het assortiment was natuurlijk niet te vergelijken met het aanbod van tegenwoordig, maar ja, we wisten uiteraard niet beter.

Harrieke Staps, aan het begin van het Wilhelminapark (vanuit 'Theresia' gezien) was onze 'hofleverancier', al was 'zijn handeltje' beperkt: pepermunt, toverballen, snoeppapier (in allerlei kleuren), hartjes, jodenvet, zoethout, lollie's, wijnballen, salmiak in puntzakjes ...... maar daar hield het wel mee op, althans voor het traktement van één cent, een sou of (soms!) een stuiver, wat ik als kind van een jaar of zeven, acht kreeg.

Pas (veel) later, mede door toedoen van onze bezoeken in de meimaand aan de Hasseltse kapel, leerde ik ook zuurstokken, ulevellen, stroopsoldaatjes, spekken, duimdrop, nougat, jujubes, boterbabbelaars en nog veel meer kennen.

Maar van kietel-kaaje had ik nog niet eerder gehoord. Mijn drie kleinkinderen hadden het overigens 'eerlijker' gevonden als ik drie zakjes zou hebben meegekregen. Moet ik toch zelf naar de Nieuwlandstraat als ik weer eens in Tilburg kom.

Louis Sparidans, Grave