Louis Sparidans
Wat heb ik ze verfoeid, die Tilburgse overwegen in mijn jeugdjaren!
En nog wel het meest die aan de Gasthuisstraat met de kruising bij de Spoorlaan en de Noordhoek. Een klein halfuurtje wachten voor een gesloten overweg daar, was destijds niks bijzonders.
Ik praat dan over de jaren ‘midden-vijftig’ van de 20e eeuw. Ik woonde ‘op Theresia’ en moest dagelijks, vier keer per dag, die overweg met de fiets passeren van en naar het St. Odulphuslyceum aan de Lange Schijfstraat.
Dat wachten was niet alleen vanwege de gewone treinen van en naar Breda, maar vooral voor het dagelijkse rangeren van goederenwagons van en naar het emplacement bij de Caeciliastraat. Een doffe ellende. Om gek van te worden, zou men tegenwoordig zeggen.
Toch werd er slechts zelden écht gemopperd. Het hoorde erbij en de Tilburgers wisten niet beter.
En als iemand écht geen geduld had, kon ie altijd nog over de voetgangersbrug. Alleen, met een fiets én een loeizware boekentas tussen de snelbinders op de bagagedrager was dat geen sinecure.
Menig keer ‘donderde’ zo’n tas dan halverwege de trap naar beneden en dat in een tijd dat vloeken nog streng verboden was. Dan moest je weer biechten!
Het was allemaal in de tijd dat er nog geen ‘hoogspoor’ was in Tilburg. Pas in 1962 kwam dat klaar en reed er de eerste trein overheen.
Maar ik was toen al ‘weg’ uit Tilburg .....
Een aardige bijkomstigheid voor de Tilburgers was overigens wel dat vanwege al dat benodigde zand voor de ophoging van het spoor er bij de ‘Beekse Bergen’ een enorme waterplas werd gecreëerd, de latere recreatieplas.
Zeker met die temperaturen van 30 graden of meer van vorige week en zoals opnieuw verwacht wordt voor de komende dagen zal dat veel Tilburgers een gevoel van ultiem genot kunnen verschaffen.
Bijgaand een aantal nostalgische foto’s van die bij tijd en wijlen ‘vervloekte’ overwegen (via BeeldOnline).
Louis Sparidans
