Bindweefsel  - Madoka

Een week van nationale vreugde  

“Japanners zijn over het algemeen gesloten mensen, behalve op bepaalde momenten in het jaar,” aldus Madoka. “Zodra Sakura bloeit komt het hele land naar buiten en heerst er een groot saamhorigheidsgevoel. Voor mij was de keuze om voor het kunstwerk een kersenbloesem te maken dan ook een logische.”

Foto Kevita Junior

Wedergeboorte

Sakura, in het Nederlands kersenbloesem, sierkers of prunus genoemd, is in Japan hét symbool voor het ontwaken van de lente. Japanners onderhouden een zeer respectvolle verhouding met de natuur, die tijdens de lente tot een hoogtepunt komt. Hanami Matsuri ofwel het kersenbloesemfestival, is een dag van nationale vreugde waarbij de wedergeboorte van Moeder Natuur wordt gevierd. Tijdens journaalbulletins wordt zelfs aangekondigd in welk deel van Japan Sakura op dat moment bloeit.

Picknicken

Madoka legt uit hoe belangrijk de kersenbloesem voor haar als symbool is. “Als je Sakura ziet, voelt iedereen zich feestelijk. Wij voelen ons dan allemaal een soort van vriendinnen. Mensen die elkaar niet kennen zoeken elkaar toch op. Iedereen wil naar de kersenbloesem gaan kijken en mensen trekken naar de parken om te picknicken. Ze vieren de onderlinge blijheid, dat is een heel mooi gevoel. Jammer genoeg is het na een week alweer voorbij.”

Heimwee

Deze herinnering aan Japan is een van de vele die Madoka mee zich meedraagt. Ze woont al bijna twintig jaar in Tilburg en voelt zich inmiddels echt thuis. “Sinds de geboorte van mijn zoon heb krijg ik heimwee naar Tilburg als we naar Japan reizen,” zegt ze. Via een vriendin die in 2022 meedeed aan het project Bindweefsel kwam ze in contact met de mensen van TextielMuseum. “In Nederland heb ik veel geleerd, onder andere door mijn werk als huishoudelijk hulp. De oudere mensen bij wie ik kwam, leerden mij haken. Maar eigenlijk ben ik daar te ongeduldig voor. Van Theodoor, de kunstenaar van Bindweefsel, leerde ik borduren. Dát was echt iets voor mij.” 

Kimono

Trots laat ze een paar tassen zien die ze met borduurwerk versierd heeft. “Deze is voor mijn moeder in Japan,” glundert ze. “Zij was altijd bezig met haken maar ik had daar toen geen interesse in. Ik keek altijd maar naar het buitenland. Pas toen we verhuisden naar Nederland en ik allerlei vragen kreeg over mijn moederland, begon ik me in Japan te verdiepen. Ook de traditionele Japanse textiele werkvormen kregen mijn aandacht. Zoals het maken van kimono’s, dat is echt vakwerk hoor.”

Vrijheid

Het tweede onderwerp voor het gezamenlijk kunstwerk wordt een vlinder. “Het symbool van dood en leven,” legt ze uit. “De rups die zich verpakt in een cocon en zich vervolgens als een prachtige vlinder de vrijheid kiest. Dit project geeft mij ook vrijheid, vooral door de contacten met de andere deelnemers. En ik leer veel nieuwe technieken. Voorheen kon ik hooguit iets simpels als een T-shirt of een rok naaien. Nu is borduren mijn grootste hobby. Mijn zoon is elf jaar en heel creatief. Op de vrije school leert hij ook haken en borduren. Het is fijn om het daar samen over te hebben.”

Foto's door Kevita Junior i.o.v. TextielMuseum. Interview en tekst Theo van Etten. ‘Bindweefsel’ wordt mede mogelijk gemaakt door Fonds voor Cultuurparticipatie, Prins Bernhard Cultuurfonds en Provincie Noord-Brabant, Fonds Erfgoed Tilburg.

Alle rechten voorbehouden

Media