Ontdek de Spoorzone 013
Cor Heessels – Oud NS-medewerker
Opgeschreven door Elly Scherpenisse in het kader van het Project Ontdek de Spoorzone (de Bibliotheek Midden-Brabant i.s.m. andere instellingen)
Cor was 16 jaar toen hij in 1962 als leerling begon in de Bedrijfsschool die toen in Hal 88 zat. Na twee opleidingsjaren koos hij voor de Pijpenafdeling, waar nu de Bleyemakerij zit. ‘Mooi werk’ vond Cor ‘en afwisselend want voor die ‘pijpen’ moest je naar allerlei afdelingen toe’.
Buizen en leidingen voor de locomotieven werden gemaakt, gerepareerd en ook schoongemaakt.
Bij het maken van leidingen werden die met zand gevuld, dan in een smidsvuur verhit, in een bankschroef gezet en dan door sterke mannen verbogen.
Later werden lasbranders gebruikt. De leidingen waren van koper en van ijzer en later van aluminium. In de locomotieven ging er lucht, olie of andere brandstof doorheen. In het begin waren de leidingen grof gemaakt en was er veel onderhoud nodig. Later kwamen er fijnere pijpen met minder onderhoud.
Bij de code H1 herstelllingen werd er alleen naar de veiligheid gekeken, bij H2 moest de apparatuur gedeeltelijk uit de locomotief worden gehaald en bij H3 werd alle apparatuur voor onderhoud verwijderd.
De Pijpenafdeling zorgde ook voor het ‘inleggen’ van verschillende systemen en bekabeling. Daarvoor waren er binnen de afdeling diverse vakgroepen, specialisten dus.
Cor was inmiddels doorgegroeid tot dagelijks regelen van de afdeling, een functie die eerst vervangend groepschef en later regelvakman heette. Cor deed ook de tijdsregistratie en de aanvraag van materialen.
Cor voelde zich erg betrokken bij de medewerkers. ‘Het was toen een erg sociaal bedrijf en er was veel belangstelling voor het gezinsleven van de medewerkers’.
Eind negentiger jaren begon de reorganisatie van de NS-werkplaats. De pijpenafdeling werd geïntegreerd in andere afdelingen en het werk werd minder gespecialiseerd. Men ging buizen en leidingen eerder vervangen dan repareren. De medewerkers voelden zich minder een gezamenlijk team en gingen meer voor zichzelf werken.
De saamhorigheid werd minder en Cor had het de laatste jaren bij de Spoorwegen minder naar zijn zin: ‘ik was meer voor een gezamenlijk team, waar mensen dingen voor elkaar opvingen’.
Cor ging in 2003 met vervroegd pensioen, na 40 dienstjaren, op 56 jarige leeftijd. Een man met een hele Spoorweggeschiedenis achter zich… en nog steeds betrokken bij de Spoorzone.
