- Datering van het verhaal: 20ste eeuw
Tot ver in de 20e eeuw was de Goirkestraat de voornaamste levensader in het noordelijke stadsdeel en duizenden Tilburgers vonden er werk, met name in de textielindustrie. Het was de gouden eeuw van de Goirkestraat. Tot dat in de jaren ‘60 en ‘70 de concurrentie met lage-loon-landen een verloren strijd bleek te zijn. De fabrieken van Dröge, Mommers , Franken, De Rooij van Dijk, De Cock, Eras, Enneking en vele andere moesten de deuren sluiten en hun werknemers ontslaan. Vanaf die tijd werden de meeste fabrieken gesloopt en werden de vrijgekomen terreinen heringericht. Het weinige dat van de ‘textiel’ bleef kreeg nieuwe functies, met als voorbeeld de vestiging van het Nederlands Textielmuseum in 1986. Maar ook de statige villa’s, karakteristieke winkelpanden, arbeidershuizen, het klooster en de kerk bleven. De Goirkestraat werd beschermd stadsgezicht, met een aaneenrijging van gebouwen die veelal de status kregen van gemeentelijk- of rijksmonument. De Goirkestraat is een waarlijk openluchtmuseum, maar met minder bezoekers dan het verdient.