Louis Sparidans
Naar aanleiding van een bijdrage waarin ik o.a. melding maakte van herinneringen uit mijn jeugd zoals maandag-wasdag, woensdag-gehaktdag en vrijdag-visdag, belde me vanmorgen een vrouw uit Tilburg, iets ouder dan ikzelf. Ze stamt uit een gezin van tien kinderen, zes meisjes en vier jongens.
Ze herkent het ‘helemaal’ van die ‘maandag-wasdag’ maar vertelde me vervolgens dat de dinsdag die daarop volgde het bij haar thuis altijd ‘strijk- en versteldag’ was.
Alles werd op zo’n dinsdag gestreken, wat maandagmiddag was gedroogd en op het eind van die dag in een grote wasmand was gestopt. Ook ‘dingen’ die je tegenwoordig niet meer zou strijken. En als er wat kapot was (en elke week was er wel ‘iets’ kapot) moest het meteen worden gerepareerd, oftewel versteld.
Het was ‘vaste prik’, zei ze, en de meisjes moesten daarvoor na schooltijd altijd meehelpen van moeder, voorzover ze er nog niet mee klaar was. Ze herinnert zich dat nog goed en ze is er (nog steeds) niet rouwig om, want zo heeft ze als jong meisje al naaien geleerd, wat haar later vaak van pas is gekomen.
Ja, het spreekt mijzelf ook wel aan want drie van mijn vier zussen waren coupeuses en die waren ook geregeld met verstelwerk bezig.
Op BeeldOnline van het Regionaal Archief trof ik de hiernaast staande foto uit 1936 aan van een Montessorischool aan de Loudonstraat (in de wijk Armhoef).
Zo leerden kleutermeisjes al vroeg strijken. Jong geleerd is oud gedaan .....
Louis Sparidans