Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: Rond 1950
Gistermiddag hoorde ik bij toeval het volgende liedje: "Ja jaaaa ...... wij dansen samen de bostella" en "jaaaa ...... wij moeten lief zijn voor elkaar". Ofschoon ik geloof dat dit liedje nog niet eens zo oud is (zestiger jaren?), ineens schoot het door m'n hoofd: de polka, de foxtrot, de veleta e.d. van vroeger!
Het was rond 1950, ik was amper elf jaar oud, op zaterdagavond, bij ons thuis "op Theresia". Ik heb vier zussen "boven mij", dus er kwamen wel eens jongens bij ons over de vloer. Een daarvan had in mijn herinnering een oude grammofoon (eentje die je nog met de hand op moest draaien) met een aantal oude en loeizware 78-toeren grammofoonplaten, nog van vóór de oorlog.
Dan werd er bij ons thuis (met de grammofoon op het granieten aanrecht) gedanst op de stenen keukenvloer, nadat eerst de kokosmat was opgerold en de tafel met stoelen in de bijkeuken (of buiten "op de plôts") waren gezet.
Zelfs onze pa danste dan mee: "Kénde de veleta nie, n'mooier dans bestoat er nie, enz." op muziek, vergelijkbaar met die van een langzame Weense wals of (voor kenners) de Sint Bernardswals.
Maar ook de polka (of was het de kruispolka?) op accordeonmuziek, volgens mij een dans met halve slagen, waarbij je om de drie of vier tellen even door je knieën moest gaan om vervolgens even een licht sprongetje te kunnen maken.
Of de foxtrot, een soort langzame quickstep, geloof ik, met af en toe een huppeltje er tussendoor, maar ik kan het ook mis hebben. Dansen is nooit m'n sterkste kant geweest.
En wat dronken ze tussendoor als ze gingen uitrusten? Gewoon thee of ranja "meej un drêûg kuukske", want er was immers (nog) geen geld voor een flesje bier, laat staan voor iets anders. Wat een tijd ............ maar wát waren ze die avond dan gelukkig, er was nog geen TV en ook niet veel ander vermaak.
"Toen was geluk nog heel gewoon" (althans zo leek het).
Louis Sparidans