Thuis in Tilburg-Noord: Shah Mahmood Lalie
Shah Mahmood Lalie (Kabul, 1948) werd geportretteerd voor de tentoonstelling Thuis in Tilburg-Noord, die tot 23 oktober 2011 te zien is in het Peerke Donders Paviljoen. Hij werd geboren in Kabul en werkte daar vijfentwintig jaar als kolonel in het leger. In 1996 kwam Kabul in handen van de Taliban. De situatie werd gevaarlijk en meneer Lalie besloot een jaar later te vluchten. Zijn vrouw en zeven kinderen bleven achter.
Meneer Lalie kwam terecht in een asielzoekerscentrum in Dordrecht en later in Den Bosch. Inmiddels woont hij al twaalf jaar in de Griegstraat in Tilburg-Noord. Elf jaar geleden werd hij met zijn vrouw, drie dochters en vier zonen herenigd. Meneer Lalie wilde zijn kinderen, die nu tussen de veertien en dertig jaar zijn, graag een goede toekomst geven. In Afghanistan konden ze niet naar school, maar nu zitten de jongste kinderen op de middelbare school, studeren de oudere kinderen Architectuur, een opleiding in de gezondheidszorg en Maatschappelijk Werk en hebben sommigen al een baan. Meneer Lalie zelf volgt Nederlandse les en schilderlessen op het Missionair Service Centrum, waar ook een aantal van zijn werken tentoongesteld worden.
Hij vindt het fijn om in Tilburg te wonen. Het is een rustige stad. Als hij in andere steden komt voelt hij zich onveilig, maar niet in Tilburg, hier voelt hij zich thuis. Hier woont zijn familie en hier wonen zijn buren. In de flat waar meneer Lalie woont is hij een bekende persoon. Niet alleen met de drie Afghaanse gezinnen die er wonen, maar ook met andere bewoners heeft hij veel contact. “Hij is een soort flatmeester,” vertelt zijn dochter. "Als mensen op vakantie gaan laten ze hun sleutels bij mijn vader achter." Zelf is zij twee weken geleden teruggekomen van een bezoek aan Afghanistan. De situatie is er nog steeds onveilig. "Zeker als je tussen twee steden reist is het heel gevaarlijk, er vinden constant aanslagen plaats." Net als haar vader zou ze graag teruggaan naar haar land als de oorlog voorbij is. Ze mist de gezelligheid van haar Afghaanse familie, het respect dat haar landgenoten voor ouderen hebben en het zorgeloze leven dat ze daar zou kunnen leiden.
Meneer Lalie gaat graag naar het Wagnerplein, hij komt er bijna dagelijks om boodschappen te doen of naar de markt te gaan. De familie Lalie is ook lid van de Afghaanse Vereniging in Tilburg, die in 2008 is opgericht. Iedere zondagmiddag komen de leden van de vereniging, die uit zevenendertig families bestaat, bij elkaar in het Ronde Tafelhuis. Er wordt les gegeven in Pashtu en Dari, twee grote talen in Afghanistan. Ook krijgen kinderen les in geschiedenis en achtergronden van Afghanistan en maken zij kennis met de Koran. Belangrijke feesten als het Afghaanse Nieuwjaar en het Suikerfeest worden hier gevierd. Daarnaast is meneer Lalie graag thuis met vrouw, kinderen en vier kleinkinderen. Dan eten ze samen en kijken met z’n allen naar Afghaanse, maar ook Indiase en Pakistaanse televisiezenders die ze thuis in Tilburg-Noord kunnen ontvangen.
Afb. 1: Meneer Lalie met kleindochter Medina (7 jaar)
Afb. 2: Meneer Lalie met Medina en kleinzoon Yahya (5 jaar)
