Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: Jaren veertig en vijftig van de 20e eeuw
Even ben ik 'in de ban' van de vroegere 'Capucienen'. Ik heb er eergisteren namelijk nog één ontmoet, tijdens een bezoek aan het Capucijnenklooster hier ter plaatse. Een van de laatsten der Mohikanen?
En dan te bedenken dat ze vroeger in Tilburg (tijdens mijn jeugdjaren) minstens eenmaal per jaar, deur aan deur kwamen, met hun blote voeten in sandalen, voor een kleine bijdrage in de kosten van hun levensonderhoud.
'Kappesienen' werden ze in Tilburg genoemd. Niet te verwarren met 'kappusijnders', want die kun je opeten (heel lekker!).
Vanaf vandaag (23 mei 2011) t/m a.s. vrijdag, werd me verteld, houden ze in Helvoirt hun driejaarlijkse kapittel. Ze zullen daarbij kritisch terugkijken naar de afgelopen drie jaar maar meer nog naar de nabije toekomst, denk ik.
Er zijn er niet zoveel meer van. Nog geen honderd meer in heel Nederland en hun gemiddelde leeftijd nadert allengs de tachtig jaar.
Tegenwoordig schrijf je Kapucijnen met een 'K', ofschoon mijn voorkeur ligt bij Capucienen met een 'C'. Ze droegen vroeger namelijk een (bruin) habijt (een pij) met een puntmuts, een driehoekige puntige kap, in het Italiaans (waar ze oorspronkelijk vandaan komen) 'cappuccini' genoemd.
Mede omdat ze op blote voeten in sandalen liepen, vond ik ze wel heel sympathiek. Ze straalden eenvoud en nederigheid uit en dat in een tijd dat 'de geestelijkheid' in Tilburg zich nog op een voetstuk plaatste.
Ze staan en stonden voor soberheid en dat sprak en spreekt me wel aan.
Laatst las ik nog dat, als iedereen op de wereld zou leven zoals wij 'in het westen' we drie aardes nodig zouden hebben. Met vijftien procent van de wereldbevolking gebruiken we immers tachtig procent van alle energie en grondstoffen die de aarde ons biedt.
Vroeger kenden we in Tilburg nog de 'donderpreken van de Kappesienen'. Het heeft niet mogen baten. 'Ze kunnen me nog meer vertellen', zeiden veel mensen dan na afloop .......
Louis Sparidans, Grave
Tilburg Wiki:
