Mieke-Nelie van der Heijden
Ze kozen dus voor een leven als pastoor, leraar, onderwijzer, lerares. Missiepaters en missiezusters gingen ver van huis in Afrika, Azië of Zuid Amerika om de mensen daar de 'blijde boodschap' van God en Jezus bij te brengen. Naastenliefde, zorg voor ouden, onderwijs en opvoeding van kinderen waren daarbij vaak het belangrijkste uitgangspunt van hun werk, hun roeping. Zo ging het ook met de bekende Tilburgse missionaris Peerke Donders (1809 – 1887). Bekend van zijn Museum van Naastenliefde in Tilburg-Noord. Wel eens bezocht ?
Roeping? Volgens de Dikke van Dale is dat het 'bestemd zijn tot het vervullen van een bepaalde taak of ambt'. Dat kan ook zijn voor een ambt, militaire loopbaan of arts en dergelijke.
De Griekse filosoof Aristoteles (384 voor Christus!) wees er al op dat het belangrijk is om als jongere uit te zoeken waar je roeping ligt: op het kruispunt van je eigen talenten en van wat de wereld om je heen nodig heeft. Mensen met een roeping tot zendeling (de protestantse vorm) of missionaris (katholiek) waren vaak ver van huis werkzaam en zagen hun ouders, broers en zussen maar zelden. Het verspreiden van het christelijk geloof was hun 'roeping' hun taak in het leven.
Tot zover de theorie > verhalen over het leven van Tilburgse Tante Nonnekes en Heerooms zijn ook op dit Geheugen van Tiburg te vinden, al vanaf het begin van deze site in 2006 !
Auteur: Mieke-Nelie van der Heijden
Achternicht van Pater Henri Rutten- 1873-1904