Erfgoed Tilburg
Keti Koti betekent vrij vertaald: ‘de ketens zijn verbroken’. Mercedes Zandwijken, grondlegger en bedenker van de Keti Koti Tafel gaf leiding aan deze bijeenkomst. Belangrijke onderdelen zijn een reeks symbolische handelingen en een geleide dialoog. De maaltijd bestaat uit voedsel dat waarschijnlijk door voormalige tot slaaf gemaakten werd gegeten. Bedoeling is een sfeer te creëren waarbij deelnemers zich veilig voelen om hun gedachten en ervaringen te kunnen delen. Om beurten beantwoorden tafelgenoten een centraal gestelde vraag, denken daar in stilte over na en reflecteren op wat er tegenover hen werd verteld.
Tussendoor zorgen kleine rituelen voor bijzondere momenten. ‘Om ons aan de bittere tijden in het verleden te herinneren kauwen we op een stukje hout van de kwasi bita plant, vertelt Carla. ‘Vervolgens smeer je, met die bittere smaak nog in je mond, een beetje kokosolie op de polsen van je overbuur. Daarmee verplaatsen we ons in de pijn die onze voorouders ervoeren, of juist toegebracht hebben, toen zij werden gebrandmerkt en in handboeien geslagen. We wrijven zo de pijn uit het verleden weg en de naweeën ervan in het heden.’
‘Bij de inrichting van zo’n Keti Koti Tafel volg je voor een belangrijk deel de landelijke structuur van deze nog vrij nieuwe traditie, maar je geeft er ook een eigen invulling aan. Zo stond dit jaar Curaçao centraal. De stichting Caribische Senioren verzorgde de maaltijd. Heel bijzonder vond ik het persoonlijke verhaal dat wethouder Rolph Dols ons vertelde. Zo’n ontboezeming, of konaliti zoals wij dat noemen, is een van de rituelen,’ legt Carla uit. ‘Hij vertelde over een Indische buurjongen van vroeger. Nooit had hij hem gevraagd naar zijn achtergrond, en de uitnodiging voor onze Keti Koti Tafel had hem weer bewust gemaakt van die blinde vlek.’
‘Een van de witte deelnemers vroeg zich af waar we toch al die tijd waren, terwijl dit al de zesde keer is dat we het organiseren. Blijkbaar raken we langzaam maar zeker beter bekend in de stad. Ik denk dat de prominente plek waar we nu bijeen mochten komen daar zéker een rol bij heeft gespeeld.’
