Het Laar
Met weemoed denken velen terug aan de oude tijd van de middenstand in Tilburg. Toen je de bakker, de slager en de drogist nog bij naam kende. De winkels in de stad droegen de namen van de eigenaren. Veel van die oud-ondernemers van toen wonen nu in Het Laar, dat wel eens “Het Huis van de middenstand’ genoemd wordt. Het Laar bestaat dit jaar 40 jaar en brengt deze oud-ondernemers voor het voetlicht.
Evert Pierson (92) woont al ruim 5 jaar in Het Laar, samen met zijn vrouw Iet Pierson-Cartigny (90). “Daar tref ik veel bekenden uit de Tilburgse middenstand.” Iedere septembermaand vieren de twee vakantie in Canada, bij een van hun kinderen.
Tekst: Myriam Krol
Beeldmateriaal: Regionaal Archief Tilburg, familie Pierson
De winkel van Pierson, een onderneming in ‘Galanterieën, Porselein en Aardewerk’, spreekt ook nu nog bij velen tot de verbeelding. In 1881 opende Everard Pierson, de opa van Evert, een nieuw winkelhuis, annex lampenfabriek in de Heuvelstraat. Met als naam E.P. Pierson. Oom Everard en Jo, de vader van Evert, dreven ook al jarenlang een groothandel in verlichting. In 1932 verhuisde Evert als kleine jongen met zijn familie naar de Korte Tuinstraat, om achter de zaak in de Heuvelstaat te gaan wonen. Zijn moeder, vader en ome Everard werkten in de zaak. Everard overleed in 1939. “Ik was nog minderjarig maar kreeg de ‘handlichting’, zodat ik ook zaken kon doen. Daardoor hoefde ik in de oorlog niet naar Duitsland.” Evert Pierson stapte toen in de voetsporen van zijn vader en oom.
Hij werkte samen met zijn broer Jan in de zaak. “Als kind hielpen we al mee, vooral de drukke tijd rond Sinterklaas staat me nog goed bij. Met mijn broer stond ik de hele dag in de etalage om de spullen te pakken die de klanten wilden kopen.” Na de oorlog ging Evert naar Duitsland om te studeren in Selb, dé stad voor porselein en aardewerk. “Want in de zaak hadden we nauwelijks kennis van onze producten en dat kon echt niet meer.” Na Selb ging Evert naar Zwiesel en volgde daar de staatshogeschool voor kristal en glas. Als productspecialist kreeg hij in Nederland vele verzoeken vanuit het onderwijs om cursussen te maken over porselein, aardewerk, glas en kristal. “Maar daar ben ik niet aan begonnen, want ik wilde weer de zaak in. Ik ben wel 24 jaar examinator geweest voor deze vakken.” Evert en zijn broer waren misschien niet de meest gehaaide verkopers, vertelde hij, maar ze hadden veel vakkennis en goede relaties met hun klanten en leveranciers. “Toch ben ik toen met onze groothandel in verlichting gestopt. Altijd maar achter die rekeningen aan van onze zakelijke klanten, daar had ik schoon genoeg van.”
Everts vrouw, Iet Pierson – Cartigny werkte in de drukke dagen altijd mee in de zaak, ook al had ze haar eigen carrière als maatschappelijk werkster. “Ik vond dat echt leuk om te doen. We hadden een mooie zaak. We zaten met onze producten altijd een beetje boven de middelmaat, het was luxer. Je maakte daardoor wel typische dingen mee! We hebben wel eens een klant gehad die bij ons een cadeau kocht, en vroeg of we ook het andere cadeau, dat hij had gekocht bij de Blokker, met ons papier wilde inpakken. En een rijke deftige familie, die hadden een diner gepland en wilden eerst een servies van ons op zicht hebben in huis, voordat ze het eventueel zouden kopen. Nou, het servies kwam terug met de jus nog in de kom”, vertelt Iet, nagenietend van het grappige voorval. “Mensen wilden goede sier maken met de spullen van Pierson. Samen met Hoying en de zaak van Houben-Beelen, waren wij de luxere familiezaken. Toen de Blokker in Tilburg kwam, wilden ze onze zaak opkopen, maar we wilden niet. ‘Maar dan gaan we tegenover jullie zitten’, was hun repliek. Dat vonden wij niet erg, want dat trok alleen maar extra klanten.” In 2006 is de winkel gesloten. Hun zoon draaide de laatste jaren de opheffingsuitverkoop. Nu zit Shoebyfashion in het pand.
Evert Pierson gaf zijn eigen draai aan de winkel. Hij verkocht ook Tilburgse souvenirs en kunstnijverheid. Want de stad trok zijn belangstelling, evenals de geschiedenis van zijn familie. “Mijn familie zat in Tilburg overal in, vooral bij het verenigingsleven. We hebben van alles gedaan, behalve de politiek”, lacht Evert. “Onze familie komt oorspronkelijk uit Namen. Vanaf het jaar 1768 heb ik zelf de genealogie helemaal beschreven. Zelfs toen verkocht de familie al textiel en aardewerk. In 1843 begon het hoofdstuk van Pierson in Tilburg. Voordat we de zaak sloten in 2006 was Pierson tot op dat moment het oudste nog bestaande familiebedrijf in Tilburg.”
Min of meer bij toeval begon Evert in de jaren tachtig met stadswandelingen. Iet, als bestuurslid van de basisscholen in de binnenstad, zocht voor de jaarlijkse afsluiting een leuke activiteit voor het bestuur. Evert maakte een stadswandeling, met een wedstrijd eraan verbonden. De deelnemers waren na afloop laaiend enthousiast. Een nieuwe hobby was geboren. Vanaf toen ging hij ‘s avonds en zondags op pad om zelf wandelingen in elkaar te zetten. Hij deed het erbij, naast het werken in de winkel. Zijn wandelingen waren speciaal, want hij nam de groepen de bijzondere panden en winkels in. Maar de bezoekers leerden hem ook weer veel, vertelt Evert, “over de plaatsen waar de zwervers sliepen en waar de hoertjes liepen.” Zo heeft Evert de Stadsgidserij van Tilburg opgezet. De VVV vroeg hem of hij stadgidsen wilde opleiden, hij ontwikkelde daar een speciale cursus voor. Bij zijn afscheid, hij was toen al 85, is hij benoemd tot erelid van de Tilburgse stadsgidsen.
Op het glas-in-loodraam is het verhaal van het bedrijf af te lezen. Begonnen in 1843 maakte Piet Clijsen ter gelegenheid van het honderdjarig jubileum een glas-in-loodraam dat gereed was in 1943. Het raam was lange tijd in beheer van Heemkundekring Tilburg. In 2024 brachten zij het onder in de gemeentelijke collectie die wordt beheerd door Stadsmuseum Tilburg.
