Tunnelbakke schööve in Tilburg
Hoy Joanneke………………
Euh Harrie……………………
………………………….
Wè zèède stil Joanneke. Hèdde niks te vertèlle?
Nèè, nie al te veul.
Vertelt dan mar Jaonneke, zeej Harrie.
Lööster Harrie;
‘kwas bij ’t inschööve van diejen tunnelbak op’t stesjôn aon de Spoorlaon.
‘k zat op unne triebuune, net as bij Willem II.
‘t wasser ôk nie druk, net as bij Willem II
Ôk nie veul te belèève. Net as op zondag bij Willem II
Daor schööve ze den bôl ôk mar in de rondte.
Hier was’t stil van de spanning en d’r was toch zat te zien.
Ze han veul beetere verlichting en veul meense in de weer.
Dès bij Willem II toch aanders en dè doen ze bij Streppel toch ’n bietje minder.
Wès naaw ‘t verschil tussen Station en Stadion? Witte geit?
Dees klupke van de Nasjionaale Spoorweege had goed getreent.
Iederêen wies z’n plek en bleef staon en ‘twas èfkes spannend, bang dè’ter iets zou in mietere.
Iederêen op de tribuune wies’t beeter dan zunne buurman.
D’n êene had bij’t spoor gewèrekt, den aandere bij d’n Atteljéé.
Wir aandere waare vruuger goed in’t reelse legge. Ze kosse sewèèl goed meej bielse ööt de weg.
Alle tööntjes in Teréésia en èrremhoefse èkkers ligge d’r vol meej.
Wir iemand aanders wies over wissels en zellefs oover teegedraodse wissels te praote
En de grôtste natzak op de tribuune wies hil veul over de kleur van gruune zeep te vertèlle.
Iederêen was venaacht belangrèèk omdè ze vruuger ’n goei baon bij’t Spoor hadde.
Mar onder ons gezeed en gezweege; Wè zèèn Tilburgers toch un zooike klaogers.
Naa is de Hart van Brôbaantlaon nie goed te berèèke, kunde’t Göörke nie vèène, dus de Haajkaant ôk nie,
ligt de Hasselt dicht en kun’det Kedent nie in.
Moette bij Smaariejus ‘tkenaol over, tewèèl niemand wêet wè of wie Smariejus is.
De stoplichtte stôn kaajveul op de vekêerde kleur. Mar dè komt ôk dur ‘Reggefieber’ die meej glaoze kaobels in de weer zèn.
De natneuze ööt de Blaok kunne deze week de wèèk nie ööt en naaw moette ze omrije en koome ze te laot op’t wèrrek.
As ze de trein wille neeme, moete ze meej de bus.
Laage Jaonneke op dieje tribuune.
Dè vôllek heej den oorlog nie meej gemokt en wônt naaw van de cente van hullie vadder daor ôn de raand van Tilburg belangrèèk te zèèn.
De hèlleft van’t gemêentehöös komt naaw op de fiets.
Mar goed beschaawt is’t net ’t schööfdööske van ’n luusiefèrsdööske dè ze vur d’r èège öötschööve.
Kèènderlek êenvoudig, toch.
Ik heb iemand hööre zegge, dè hij van iemand gehöörd had dè dè idee gestoole was van unne èèverige amtenaor.
Dieje meens zaat onder de lunsj te speule mee zôn dööske. En zôo ist gekoome Jaon.
D’r in en d’r ööt. Dè zouw un goei motto vur de karneval zèèn, toch!
Vruuger meej’t hutte bouwe in den hof moesse we ôk welles un plaank dur ’t zaand douwe.
Aajke Jaonneke, aajke.
Wij zôn’t ôk gekunne hebbe en laote we mar stoppe meej maawe, dès Tilburg nie wèrd.
Mar ik zèè verrèkte trots op Tilburg. Punt ööt.
Asser in den heemel nog un löökske over is vur Kees de Slooper, dan moet ie mar es nôr beneeje kèèke.
Saluutjes.
Geert van Nunen.