- Datering van de gebeurtenis: Eind jaren veertig - begin vijftig van de vorige eeuw
Zojuist lees ik over de aanstaande Sinterklaasintocht in Tilburg, komende zondag. Wel vroeg maar ja, Tilburg wil graag altijd 'haantje de voorste' zijn.
Ineens moest ik denken aan de Sinterklaasintochten in mijn jeugd in Tilburg. 'Vaste prik' daarbij was de postharmonie, ofschoon ik de oude benaming 'postfanfare' bij de oprichting ervan in 1923, een mooier woord vind.
Het was heel herkenbaar. Ieder kind kende wel de postbode in zijn of haar buurt, die in die jaren nog tweemaal per dag de post rondbracht. Het was een vertrouwde figuur, altijd een man en altijd in uniform!
En dan 'ineens' zag je met de Sinterklaasintocht alle postbodes van Tilburg bij elkaar, althans dat dacht je dan als kind. En ze konden ook allemaal muziek spelen!
Ofschoon ikzelf helemaal geen muziekinstrument bespeel, hebben harmonieën me in mijn jeugd in Tilburg altijd zeer gefascineerd. Op zich ook weer niet zo verwonderlijk want er was in mijn kinderjaren ook niet zoveel andere keus.
Ik was in die jaren, eind veertig, begin vijftig van de vorige eeuw, nog onbekend met het bezoeken van concerten, anders dan die van harmonieën op de kiosken in het Wilhelminapark en op het Besterdplein. Die vonden op de zaterdag- en zondagavonden plaats en ..... niet onbelangrijk in die tijd, ze waren ook gratis te beluisteren!
Behalve naar de postharmonie (later PTT-harmonie genoemd, toen ook het gebruik van de telefoon een belangrijkere rol ging spelen), luisterden we dan naar 'Orpheus' en de Nieuwe Koninklijke Harmonie.
Bijgaand een paar fotootjes, die ik van hun websites heb geplukt, w.o een prachtig detail van het vaandel van 'Orpheus' met het wapen van Tilburg.
Het harmoniekorps van 'L'echo des Montagnes' kan ik me uit mijn jeugd niet herinneren; die zullen vooral op de kiosk op het Korvelplein hebben gespeeld, veronderstel ik.
Louis Sparidans, Grave