Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: Midden jaren vijftig resp. in 2010
Terwijl ik vorige maand de hiernaast staande foto van de schoorsteen van de voormalige wollenstoffen-fabriek BeKa maakte, kwam meteen een van de bewoners van de huizen rondom de schoorsteen naar buiten.
"Witte wel hoe hôog dat ie is ?", vroeg de man mij. "Bekaant fèfteg meter" voegde hij er meteen aan toe, nog voordat ik iets had kunnen antwoorden.
Even daarna raakten we overigens zeer geanimeerd aan de praat. Hij kende BeKa (Van den Bergh-Krabbendam) nog van vroeger en ik vertelde hem van mijn kant dat ik in mijn HBS-tijd op het Odulphus, in het midden van de jaren vijftig, voor vakantiewerk, óók nog een tijdje bij BeKa heb gewerkt. Wat voor werk? Sloopwerk!
Met nog een klasgenoot sloopten we samen heel ouderwetse gietijzeren verwarmingsradiatoren, loeizware ronde dingen met lamellen, nauwelijks te tillen. Ze waren al jaren niet meer in gebruik en al flink aan het roesten, maar desondanks werd ons op het hart gedrukt er heel, héél voorzichtig mee om te gaan. Ze konden misschien later nog wel eens van pas komen ......
Naderhand moesten we (levensgevaarlijk!) nog de onderkant van de ruiten van een glazen dak witten, tegen het zonlicht. We hebben het er gelukkig goed van afgebracht. Vijfentwintig gulden per week kregen we er voor. Een heel bedrag!
Terug naar de schoorsteen. "Da's er nog eentje van Besouw. Die is er een aantal jaren terug nog mee bezig geweest", zo eindigde mijn gesprekspartner onze keuvelpraat. "Nou ga ik koffie-drinken" besloot hij.
Daarna vervolgde ik ook mijn weg. Ik hoef er eigenlijk niks meer over op te zoeken in het Regionaal Archief, als ik er nog eens iets over wil schrijven ..... dacht ik bij mezelf.
Louis Sparidans, Grave
