Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: 1854, 1924 resp. thans
En dan hebbe we nog 'nen Willem II, hij zie wel gruun mar we doen't ermee. Menige Tilburger zal dit bekend in de oren klinken, al is het maar van vroeger.
Toch zullen maar weinig Tilburgers weten dat het bronzen standbeeld van Willem II op d'n Heuvel eigenlijk een afdankertje is. Het beeld uit 1854 (vijf jaar na het overlijden van Willem II) stond namelijk tot 1924 nog op het Buitenhof in Den Haag, 70 jaar lang dus.
Alleen maar omdat Den Haag het beeld "een beetje zat was" of beter gezegd een nieuw standbeeld van hem wilde, kon Tilburg het voor een habbekrats overnemen.
Het daarmee sinds 1924 op d'n Heuvel staande beeld van Willem II (van de Utrechtse kunstenaar Eduard Georges) meet ruim 3,5 meter, maar met de sokkel erbij is het hele standbeeld bijna 8,5 meter hoog.
En over die sokkel wil ik het deze keer eigenlijk hebben. De sokkel heeft namelijk vier hoeken en op elke hoek zit een, eveneens bronzen vrouw. Ze inspireerden me vorige week toen ik er langs liep en er bijgaande fotootjes van maakte.
Aan informatie, die ik "links en rechts" op internet tegenkwam (o.a. van Ronald Peeters), ontleen ik de volgende gegevens.
Op afbeelding 1 symboliseert de vrouw het koningschap, met kroon en scepter op het kussen. Afbeelding 2 staat voor de wetgeving, met de tafel der wet. Afbeelding 3 herinnert aan de geschiedenis van Willem II die deelnam aan vele veldslagen; vandaar de lauwerkrans en het beeld van een palladium (de beschermgodin van de stad Troje). Afbeelding 4 symboliseert de welvaart, met de hoorn des overvloeds en wat geldstukken in de hand.
De "gruune aanslag" van weleer is verdwenen. In 2009, nog voordat het opnieuw werd geplaatst, werd het geheel gerestaureerd en opgepoetst door een bronsgieterij in Haarlem. Het standbeeld weegt om en nabij 1.000 kilo.
Louis Sparidans, Grave
