- Datering van de gebeurtenis: 1945 - 1950
Afgelopen maanden heb ik middels een beperkte serie met relatief korte verhalen enkele 'gebeurtenissen' geschetst, verband houdende met de laatste jaren dat 'wij' (Nederlanders) Nederlands-Indië bezet hielden.
We praten dan over de jaren 1945-1950, de jaren onmiddellijk na afloop van de Tweede Wereldoorlog. Nederland stuurde in die tijd meer dan 100.000 (!) soldaten naar Indië (zoals dat in de volksmond werd genoemd), om zogenoemde 'rebellen' te verslaan, die van onze kolonie (hun land) een vrij en onafhankelijk land probeerden te maken.
Als je dat aantal van honderdduizend Nederlandse soldaten in die jaren demografisch vergelijkt met de omvang van de Tilburgse bevolking in die tijd, mag je concluderen dat er ook minstens duizend Tilburgse 'jongens' destijds met dat doel naar Nederlands-Indië werden 'uitgezonden', waaronder twee van mijn eigen broers.
Ze hadden de pech dat ze in die jaren de leeftijd van dienstplichtigheid bereikten en hadden geen andere keus. Minimaal zestig Tilburgse jongens lieten daarbij het leven. Feitelijk tevergeefs, want eind 1949 erkende de Nederlandse overheid uiteindelijk toch de zelfstandigheid van Indonesië.
Het is eigenlijk merkwaardig, zeker gelet op de omvang, dat hiernaar zo weinig onderzoek is verricht. Naar schatting hebben immers ook meer dan honderdduizend Indonesiërs hierbij het leven verloren, vooral doodgewone burgers!
Nog merkwaardiger als men dat afzet tegen latere exercities van Nederland, bekend onder namen als Srebenica, Uruzgan en het 'huidige' Kunduz. Jammer vooral ook, omdat inmiddels het grootste gedeelte van deze dienstplichtige soldaten in de jaren 1945-1950 niet meer leeft en dus niet meer geinterviewd kan worden.
Blijft over dat er in Tilburg een monument bestaat, ik schreef er al eerder over (in een parkje aan de Gerard van Swietenstraat) ter herdenking van die Tilburgse gesneuvelden. Ik heb het inmiddels bezocht en er bijgaande fotootjes gemaakt (met uitzondering van afb. 1 en 2 die ik elders heb 'geleend').
Op acht bronzen panelen zijn de namen te zien van die gesneuvelde Tilburgers. Als het lukt om in te zoomen, kunt u de namen (indien gewenst) zelf lezen.
Ongetwijfeld wonen er in Tilburg nog talrijke nabestaanden die hen hebben gekend.
Louis Sparidans, Grave