Louis Sparidans
Toen ik als ‘mènneke’ van een jaar of acht/negen/tien om de zes weken op woensdagmiddag naar de kapper moest, kwam ik er altijd langs: ‘Thomas de Beer’, aan het Wilhelminapark, tegenover de Goirkestraat. Ik heb het dan over de naoorlogse jaren 1946-1948.
Het was wel een heel eind lopen van ons thuis, maar de kapper iets voorbij ‘Thomas de Beer’ kostte op woensdagmiddag ‘slechts’ dertig cent, terwijl een kapper dichter bij huis toen al voor 'kinderknippen' 35 cent vroeg. Vandaar!
‘Thomas de Beer’ was een grote wollenstoffenfabriek, een van de grootste in Tilburg. Bekijk maar eens het briefhoofd hiernaast van ruim honderd jaar geleden.
Ik moest er weer aan denken toen ik nog niet zo lang geleden op internet een afbeelding van een obligatie van het bedrijf aantrof uit 1932. Zie de tweede afbeelding hiernaast.
Ze kwamen toen kennelijk 600.000 gulden tekort, waarvoor ze een vijftigjarige lening aangingen tegen een rente van 4% per jaar. Geen ‘gekke’ rente overigens als je het vergelijkt met de huidige (crisis)tijd waarbij je ‘blij’ mag zijn als je nog 1,5% rente ‘vangt’ op een gewone spaarrekening.
Halverwege de jaren zestig (van de 20e eeuw) werkten er bij ‘Thomas de Beer’ nog zo’n 650 ‘man’. In 1968 sloot de weverij waarbij meer dan 400 mensen ‘op straat kwamen te staan’ en tot slot hield in 1989 ook de spinnerij ermee op.
Sinds september 1992 is in een deel van het complex het ‘De Pont-museum’ ondergebracht.
Eigenlijk ben ik wel benieuwd of de obligatiehouders uit 1932 in 1982 hun geld nog hebben teruggekregen ..... ?
Louis Sparidans
Tilburg Wiki:
