Ad. Pijnenburg
Er werd mij en ook anderen oudgedienden van de brandweer gevraagd om eens iets op de schrijven over onze tijd bij de brandweer.
En dat ging in de vorm van vraag en antwoord.
In welke post was je ingedeeld?
Ik ben in augustus 1964 aangenomen bij de gemeentelijke brandweer Tilburg en dit schrijf ik omdat het heden via een Regionale, naar een Midden en West Brabantse organisatie is gegaan. Je werd aangenomen alleen wanneer je een beroep had en ik kwam als draaier vanaf constuctiebedrijf Hovers binnen. In de werkplaats werd onderhoud gepleegd aan het materieel van de politie, plantsoenendienst en de G.G.D. maar je snapt wel, dat was vooral voor de ambulances, geen frisse boel. Later dus kwam ik terecht in de perslucht werkplaats.
Er was in ’64 dus maar een post n.l. in de Capucijnenstraat, waar de uitrukroute was Capucijnenstraat – Klaverstraat – Bredaseweg, ofwel voor de andere uitrukrichting Capucijnenstraat – Lieve Vrouwenplein. Er waren in die tijd twee ploegen een z.g. groene en een gele ploeg die om de dag dienst hadden, 84 uur in de week. In november 1985 hielden we een bezetting van de kazerne, staken mag natuurlijk niet bij de brandweer maar bezetten en de toegang van de commandant en officieren ontzeggen dat wel. In die bezettingsdagen wel een fikse brand, het bowlingcentum aan de Zuid Oosterstraat, helemaal in de hens. Wel kregen we gedaan een kortere werkweek en een onregelmatigheids toeslag. We durfde natuurlijk niet te gaan demonstreren om minder dan 60 uur te werken wat zouden de mensen wel denken die werkte toen al 40 uur. In de alarmcentrale, waar alle meldingen zowel, brand, beknellingen, liftopsluitingen, automatische meldingen, enz. binnen kwamen, waren twee centralisten en de rest van de tijd werd ingevuld door het uitrukpersoneel en wanneer je de nacht had kreeg je overdag vrijaf en moest je om ½ 11 ’s avonds binnen zijn. Wat duurde die nachten lang, zelfs met de fourage o.a. de kroketten van Brekelmans. O ja ik zat in de gele ploeg.
Wat is je meest memorabele herinnering?
Dat wij op zondag de gelegenheid kregen naar de St. Annakerk te gaan maar wel op de achterste bank moesten gaan zitten en bij alarm, die daar door de openstaande deuren goed te horen waren, toch konden uitrukken. In de vrije uren werden nogal wat activiteiten op touw gezet o.a. gewichtheffen, wie het langst onder water kon blijven etc.
Wat is je meest memorabele uitruk geweest?
Op dinsdag 18 oktober 1977 ’s morgens vroeg. Woningbrand in de Gerard Mercatorstraat waarbij een zoontje van 3 jaar, Marco de Roij, alleen thuis, omkwam en zijn grootvader huilend aan kwam fietsen.
Een leuke herinnering uit die tijd?
Vele, maar de kerstvieringen in de remise met de lekkere haantjes van de z.g. traiteur Herman Teklenburg van het Wilhelminapark staan mij nog goed bij. Ook het slapen in de slaapzaal of slaapkamers dat was een stuk gezelliger dan tegenwoordig, alleen op je kamertje.
Laatste dienstdag, 9 december 1993.
Collega's waren het een en ander van plan voor het afscheid, maar dat viel (mogelijk gelukkig) in het water door de vele uitrukken komende nacht. Het begon al om 13.00 uur ‘s middags, een flink brandje in de Ridderstraat. Goed en wel terug gingen wij, Sies Prins die ook afscheid nam en ik als bemanning van de ladderwagen, naar de Vincent van Goghstraat voor losliggend lood te verwijderen van het dak. Terug meteen een alarm bij de N.S. waar ook de bedrijfsbrandweer naar uitrukte, er was weinig te doen, water op de alarmeringskast. Weer terug op de kazerne verkleden voor de sport. Maar weer een karweitje, nu een 2e uitruk met de ladderwagen. Noud van Beurden ging mee voor mij, dat deed hij liever dan sporten. Wij dus sporten bij sportschool Ooms op de Besterd. Dit werd de eerste keer dat er een beetje kalm werd gesport, misschien omdat we te laat waren i.v.m. de uitrukken. Na het avondeten, om 19.00 uur naar huize Poels in de Gasthuisring, niks te doen. Maar 's-nachts begon het weer om 3 uur werd er alarm gemaakt voor assistentie P.H. (post Hasselt) dus Sies en ik hadden mazzel alleen de TB 500 (blusvoertuig) ging dan mee. Echter om 6 uur alarm voor transportbedrijf Danzas op de "katsbogte", beneden in de remise riep de hele ploeg, die nog op waren, “wat zijn jullie laat” en reden weg. Wij tweeën er met de TB 600 (ladderwagen) er achter aan. Het bleek een heftruck te zijn die uitlaatgassen in de rookmelder blies. Dit is mijn laatste uitruk zei de Sies tijdens het terugrijden. Terug op de Hoofd Post, om ca. 6.45 uur ging ieder maar naar de kantine behalve de Sies die ging zijn burgerkloffie aantrekken. Maar om 6.45 uur alarm, beknelling op de A 58 afslag Goirle-Tilburg west, aanrijden via de Kempenbaan. Ik reed de TB 701 (gereedschapwagen) en riep dat de Sies niet meer mee ging dus wie wel, Noud ging nu met mij mee. Wat rijden die vrachtwagens hard. Ze zijn, voor een met alarm rijdende brandweerauto, niet in te halen. De chauffeur van de vrachtwagen die op een, met pech stilstaande Duitse vrachtwagen, knalde had erg veel geluk. Alleen zijn handen waren beschadigd door klemmen tussen dashboard en stuur. De ruimte in de cabine die overbleef was minimaal. Terug op de kazerne bleek pas het een en ander. Ze waren van plan om ons om 7 uur ontbijt op bed te brengen en dat nu was door het uitrukken gedwarsboomd. Dus dan maar in de kantine het eitje, beschuitje enz. gegeten.
Wat doe je tegenwoordig?
Ik ben twee dagen in de week als vrijwilliger op het Regionaal Archief Tilburg en ben daar om z.g. schepenakten en charters te vertalen, (trancriberen) naar hedendaags schrift, maar dat kan gedeeltelijk ook thuis gebeuren.
Tilburg Wiki:
