Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: maart 1963 resp. daarvoor en nadien
Kinderen verwekken was in de jaren voor en na de Tweede Wereldoorlog voor katholieken huwelijksplicht. Het was gebaseerd op de bijbelse opvatting: gaat heen en vermenigvuldigt u !
Maar dan wel rekening houdend met de strikte katholieke moraalopvatting: sex vóór en buiten het huwelijk taboe, maar binnen het huwelijk verplicht.
Maar ook de Tilburgers die ná de Tweede Wereldoorlog 'op vrijerspad gingen' zullen zich dat nog goed herinneren. Jongens en meisjes werden overal gescheiden gehouden, op scholen, in jeugdclubs, denk aan verkenners en gidsen en altijd was er een geestelijk leidsman aanwezig die daar toezicht op hield, een aalmoezenier.
Geen risico, dus! Ofschoon ...... ?
Toch vond er in mijn jeugdjaren in Tilburg al het begin van een kentering op dit punt plaats. Ik hoorde er al van in de jaren vijftig. Heel stiekem kon je via/via al 'kapotjes' kopen en het begrip 'voor het zingen de kerk uit gaan' (door sommigen 'het ernaast doen' genoemd) vond meer en meer ingang.
Maar de grote 'klapper' kwam pas eind vijftiger / begin zestiger jaren op de markt. De pil werd uitgevonden, ofschoon in Tilburg nauwelijks een arts te vinden was die bereid was daarvoor een recept uit te schrijven.
Totdat, de van oorsprong Tilburgse pastoor (van 't Heike), mgr. Bekkers, in 1960 tot bisschop van den Bosch werd benoemd.
Maandelijks hield hij sindsdien op de TV, bij de KRO, een toespraakje waar alle katholieken naar uit zagen, de Tilburgers niet in het minst; het was immers hún bisschop!
Hij was gegrepen door de toenmalige paus, paus Johannes XXIII (Angelo Roncalli), tegenwoordig nog steeds bij veel katholieken geliefd, omdat deze paus middels het Tweede Vaticaans Concilie de kerk 'bij de tijd' wilde brengen.
'Aggiornamento' (= vernieuwing, modernisering) was toen de leuze!
Hoe anders is dat vandaag de dag weer. Een huidige zogenoemde "kleinzoon" van de vroegere mgr. Mutsaerts schijnt dat, als hulpbisschop van Den Bosch, weer terug te willen draaien, maar dat terzijde.
Bekkers sprak de taal van de gewone mensen. Van huis uit een eenvoudige vrome boerenzoon, vond hij dat de Kerk er voor de mensen was en liet hij doorschemeren dat de Kerk als instituut veel minder van belang was.
En als een donderslag bij heldere hemel (ik keek er zelf toevallig ook naar) sprak hij in maart 1963 over de omgang tussen mannen en vrouwen en hun gezamenlijke verantwoordelijkheid voor hun gezin. En zonder het woord 'de pil' te noemen, kwam hij op het thema van de geboorteregeling.
Niemand had het verwacht, maar plotsklaps noemde hij de omvang van het gezin (letterlijk): "een gewetenszaak van de gehuwden, waarin niemand, ook geen zielzorger, treden mag".
Het duurde even totdat het bij iedere katholiek doordrong maar de weg naar dé pil was geplaveid. De uitdrukking 'Iets lekkers van Bekkers' was geboren!
Het kwartje was gevallen.
Louis Sparidans
Afb. 1 toont mgr. Bekkers tijdens een van zijn TV-optredens. Uit nostalgie en omdat veel Tilburgers er goede herinneringen aan zullen hebben : op afb. 2 'die goeie ouwe paus', Johannes XXIII (zie boven).
