- Datering van de gebeurtenis: 1945 - 1950
Amper een dag nadat ik het vorige 'Indië-verhaal' over radiogroeten op deze site had geplaatst, werd ik gebeld door een 'oude' klasgenoot van me van de lagere (Pius X)-school, die me er fijntjes aan herinnerde dat ook het omgekeerde het geval was.
Niet alleen dat wij met ons gezin, via een grammofoonplaat, onze radiogroeten konden overbrengen naar mijn twee broers Walter en Adrie, die in de naoorlogse jaren tussen 1945 en 1950 in Nederlands-Indië dienden, maar ook het omgekeerde kwam voor, dat wij, als het ten minste allemaal lukte, radiogroeten van hen konden beluisteren.
Het is juist, het is ons één keer gelukt.
Aanvankelijk hadden we nog helemaal geen radio bij ons thuis, zoals zoveel mensen in Tilburg. Maar toen mijn vader van deze mogelijkheid hoorde, kwam er snel een klein radiootje, een 'luistervinkje' van Philips, zo heette dat ding. Het was een 'hele aderlating' geweest, zo hoorde ik jaren later van mijn vader; de aanschafprijs bedroeg namelijk ruim twee weeklonen!
Het was een radiootje met twee golflengtes, de middengolf en de kortegolf en om die laatstgenoemde golf, daar ging het om.
Het was een 'hele toer' om precies de goeie golflengte te vinden en als je dan eenmaal zover was, op het 'moment-suprême' zeg maar, was de kans weer erg groot dat de zender 'even' helemaal wegviel.
Zodoende is het bij ons thuis slechts éénmaal gelukt om een van mijn broers gedurende een fractie van een minuut te horen praten en al weet ik 'bij god' niet meer wat hij toen heeft gezegd, we waren het er allemaal bij ons thuis over eens dat die enkele seconden de aanschaf van het radiootje dubbel en dik waard waren geweest.
We vonden het 'een wereldwonder' dat we 'zomaar' de stem van een van mijn broers hadden kunnen horen, terwijl hij zich aan de andere kant van de aardbol bevond.
Ik was amper negen of tien jaar oud en ik was er nog danig van onder de indruk toen ik daags daarna het van de frater, voor de hele klas staande, mocht vertellen.
Voor degenen die zich over een en ander verbazen: we praten natuurlijk wel allemaal over zo'n 65 jaar geleden!
Louis Sparidans