Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: Anno 2010 resp. mijn jeugdjaren rond 1950
"Wè zitte tog wir te saawele. D'r klopt himmòl niks van". Deze luidkeelse flarden van een gesprek (recht uit het hart) tussen drie vrouwen, een tafeltje verderop gezeten in het Tilburgse café waar ik een kopje koffie dronk, ving ik afgelopen donderdagmiddag op.
In één klap brachten ze me terug in mijn Tilburgse jeugdjaren en ik wás juist in Tilburg in verband met de eerste GeschiedenisN8 - 2010, dus het was wel heel toepasselijk.
Wat had ik graag geweten waarover zij spraken! Ik had het natuurlijk kunnen vragen, maar ik wilde me niet opdringen. 'Mèn Tilburgs' is namelijk niet zo goed en ik zou dus al gauw door de mand zijn gevallen.
Eén van de vrouwen deed me denken aan mijn oudste zus, maar dan wel in 'een veel jongere uitvoering'. Mijn oudste zus heeft altijd in Tilburg gewoond en woont er nog. Ze kan goed Tilburgs en zou zó hebben kunnen aanschuiven bij het gesprek.
Niet dat ze veel saawelt; ze praat alleen graag én veel. Maar, ze wéét ook veel. Als ik wat meer tijd zou hebben én niet zo ver weg woonde, zou ik haar vaker kunnen bezoeken om wat meer over 'het Tilburg van vroeger' te weten te komen.
Ze is dit jaar 86 geworden en heeft al twee mannen 'overleefd'. Sinds meer dan dertig jaar (en dus nog steeds!) werkt ze als vrijwilligster op de Hazelaar en ontmoet daar uiteraard ook veel oudere Tilburgers. Verhalen genoeg!
Met haar durf ik wel te saawele, maar of het allemaal zal kloppen ....... ?
Het heeft uiteraard helemaal niks met "saawele" te maken, toch voeg ik een fotootje van ons Sjaan bij (want zo heet mijn oudste zus) toen ze een halfjaar oud was (uit 1925).
Louis Sparidans, Grave