The Bachelors Club

• Datering van de gebeurtenis: Jaren vijftig van de vorige eeuw

Het was een begrip in de jaren vijftig in Tilburg: "de Bachelors", een club die regelmatig dansavonden organiseerde in een zaal van de oude "schouwburg" aan d'n Heuvel in Tilburg. Ik herinner me dat nog goed want een zwager van me (Jacques Verheijden; helaas veel te vroeg overleden) was àl die jaren de penningmeester van "die club". Zo mocht ik er ook wel eens gratis naar toe.

Maar eerst iets over die zogenaamde schouwburg. Menige "oude" Tilburger zal zich die nog goed kunnen herinneren. Het was eigenlijk helemaal geen schouwburg. maar een oude textielfabriek die ze, al vóór de oorlog, zogenaamd tot schouwburg hadden verbouwd met daarin o.a. een bioscoopzaal en een danszaal. Maar van buiten kon je goed zien dat het eigenlijk gewoon een oude fabriek was geweest.

Maar Tilburg hád niks anders in die tijd. En om de mensen een hart onder de riem te steken hadden ze er aan de buitenkant met grote letters "Metropole" op gezet. Maar eigenlijk zag je er vanaf d'n Heuvel niks van. Het lag niet ver van de spoorwegovergang Heuvel-Koestraat, een beetje achteraf en de toegang ernaartoe liep via een slecht verlicht pad naast dokter van Iersel, een KNO-arts (ik heb er als kind regelmatig m'n oren moeten laten uitspuiten, maar dat is een ander verhaal).

Als er een trein vlak langs denderde (en dat gebeurde minstens elk kwartier, er waren in die tijd immers veel meer goederentreinen dan tegenwoordig) stond het hele gebouw op z'n grondvesten te trillen en 'n herrie dat zulks binnen gaf. Niet normaal ! Nog een wonder dat "de zaak" niet instortte.

Begin zestiger jaren werd "deze bouwval in wording" dan ook met instemming van álle Tilburgers gesloopt toen de nieuwe schouwburg (en nu een échte) klaar kwam aan het Louis Bouwmeesterplein. Een van de weinige slooppanden destijds in Tilburg waar niemand spijt van heeft, in tegenstelling tot vele andere projecten zoals bijvoorbeeld het oude stadhuis, de Noordhoekse kerk én ...... noem maar op.

Maar er was dan ook in die tijd een sloper die tevens burgemeester van Tilburg was, Cees Becht. Maar ach, waar zeur ik over, ik woon er al bijna vijftig jaar niet meer.

Terug naar het eigenlijke onderwerp: The Bachelors Club (in het nederlands: de vrijgezellenclub). Menige Tilburger of Tilburgse heeft daar evenwel zijn/haar vrijgezellen-status verloren! (En misschien ook wel zijn/haar onschuld). Er kwamen zeer gerenommeerde orkesten in die tijd de dansavonden verzorgen, zoals de Ramblers onder leiding van Theo Uden Masman (met zang van Annie de Reuver), de Dutch Swing College Band (van Kees Schilperoort), de Down Town Jazzband én ....... noem maar op!

Ik kon in die tijd nog niet dansen (en trouwens nou nog niet) maar dat was geen probleem, want alleen al het luisteren naar (vooral) die live-jazzmuziek was op zich "al een feest". Ik mocht dan van mijn zwager meestal mee "aan de bestuurstafel zitten" en die stond uiteraard "vlaknaast" het orkest. Geen van de bestuursleden (de organisatoren) uit die tijd zijn thans nog in leven, maar ze verdienen het om alsnog "even in het zonnetje te worden gezet", al is het maar anoniem (want ik ken hun namen niet meer).

Heel wat Tilburgers uit die tijd zijn zo, via de Bachelors, "aan de man/vrouw gekomen". Maar ik ken er ook, die gingen elke zaterdag- of zondagavond naar 't Wit Pèrdje op d'n Heikant en vonden dáár "de liefde van hun dromen", of niet ......... Maar dat is weer een heel ander verhaal.

Louis Sparidans, Grave

Bijgaand een fotootje van "die ouwe schouwburg" (RAT-archief no. 020837)