Stadsmuseum Tilburg
Bezoekers Sint Job met de stokken (Piet van Gils, mei 2000)
‘Volgens mij hebben we de tocht twee keer gemaakt toen ik een jaar of tien was. Ik kom uit een groot gezin, we hadden zeven kinderen en in mijn herinnering ging niet iedereen mee. Ik denk dat in ieder geval de jongste thuis bleef.’ De moeder van Simone was zeer gelovig. Het was dan ook haar idee. ‘Mijn vader was minder vroom, volgens mij sloeg hij wel eens een mis over, maar hij ging wel mee. En hij maakte voor ons de stokken die mee moesten, een soort hengels die hij voorzag van gleuven zodat je het touw goed kon vastmaken.’ Die stok was voor de scharren, gedroogde vis die de bedevaartgangers mee naar huis namen. Vastgemaakt aan het touw.
‘We liepen over de Enschotsebaan naar Enschot. Echt druk was het niet, misschien ook omdat we vroeg vertrokken om op tijd bij de hoogmis te zijn. Die mis duurde wel lang. Na de mis gingen we langs de kramen met snoep. Mijn moeder kocht ook een flesje Sint-Jobwater. Dat zou helpen tegen huidziekten. Met een zuurbal, een kaneelstok, een prentje, een stok met scharren en het water liepen we terug naar huis. Meer was het eigenlijk niet, maar ik herinner het me nog steeds. Zelfs het liedje ken ik nog.’
En dan gaan we naar Sint Job,
op enen ezel, op enen ezel,
en dan gaan we naar Sint Job,
op enen ezel zonder kop.
Dit verhaal is geschreven door Dienie Biemans voorafgaand aan het Pleinfeest dat op zondag 14 mei 2023 plaatsvond in Berkel-Enschot. De Stichting Sint Job begon vanaf 1990 met een nieuwe invulling aan de traditie die een Enschotse pastoor in gang zette door de aankoop van een houten Sint Jobbeeld. Jaarlijks was er in de maand mei een zogeheten 'octaaf', een achtdaagse 'aanbidding' van Job met als hoogtepunt op zondag een bedevaart.