Ik noemde het al eens eerder op deze site, in 2010, onder de titel ‘Tilburg-waterstad’: café Havenzicht aan de Piushaven. Een paar jaar geleden dronk ik er nog eens een kop koffie. Maar het was in mijn ogen compleet veranderd. In positieve zin wel te verstaan.
Ik denk dan aan de jaren eind vijftig/begin zestig van de vorige eeuw. Ik woonde destijds nog in Tilburg en heb er toen op een zaterdagavond wel eens gebiljart. Het was wel een eind van huis, van waar ik toen woonde, ‘op’ Theresia in de Minister van Sonstraat, maar vooruit, ik had al een auto, dus waarover zeur ik.
Ik vond het toen geen prettig café. Ik herinner me dat we vooruit moesten betalen als we een consumptie bestelden. Was het omdat de eigenaar slechte ervaringen had met ‘vreemde’ mensen of kwam het doordat schippers in de haven wel eens ‘met de noorderzon’ vertrokken?
Later heb ik eerlijkheidshalve mensen gesproken die wél goede ervaringen met het café hadden en het zelfs roemden om de gemoedelijkheid die ervan uit ging. Dat waren trouwe bezoekers die veelal ook direct in de buurt woonden. Hun oordeel is dus veel meer waard dan het mijne.
Het café is inmiddels van naam veranderd. Het heet thans tapperij ‘Burgemeester Jansen’. Toch vond (en vind) ik ‘Havenzicht’ leuker en toepasselijker. Maar ja, wie ben ik?
Als eerbetoon aan de cafégasten die in die jaren wel dierbare herinneringen aan deze ‘stamkroeg’ hebben, voeg ik het bekende havenlied van Pierre Kartner toe, ontleend aan YouTube.
Volgens mij is dit ‘havenlied’ (misschien?) al wel veertig jaar oud. Maar nog steeds ‘actueel’, want ik hoor het ook in mijn eigen woonplaats nog geregeld hier en daar zingen.
Louis Sparidans