Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: Jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw
Twee reacties ontving ik tot dusver op een van mijn jongste bijdragen aan het "Geheugen" onder de titel "Levertraan ...." in de jaren veertig/vijftig van de vorige eeuw. Omdat ze "aanvullende gegevens" bevatten, kom ik er nog even op terug.
In de eerste reactie vraagt een man (of vrouw?): Waarom "zo moeilijk" doen over die vieze smaak van levertraan? Hadden ze dan in die tijd nog geen levertraan-capsules, die kon je toch gewoon doorslikken, of niet soms?
Nee, van capsules hadden onze ouders in die jaren (vlak na de oorlog) nog geen weet. Misschien bestond het woord nog niet eens. Terzake onze eigen kinderen herinnert mijn echtgenote nu ineens dat die capsules in de jaren zeventig al wel bestonden. Onze kinderen hebben we dus veel levertraan-vriendelijker opgevoed.
Een tweede reactie is afkomstig van een mevrouw (even oud als gij, schrijft ze) die zich een heel andere toepassing "van die vruugere levertraan" herinnert: als jong mèske wreef ze er ook haar wimpers mee in; dan groeiden ze harder. Dat was algemeen bekend in Tilburg, schrijft ze. Ofschoon ikzelf (met vier zussen "boven" mij) nog niet eerder hiervan heb gehoord.
Misschien weet een andere (al dan niet aanstaande) Geheugen-schrijver hier meer van? Een soort "wonderolie" ?
Tot slot, een vriend van me wees me op een internetsite waarin naar voren komt dat levertraan vroeger ter voorkoming van nog veel méér aandoeningen (of klachten) goed was. Ik noem er een aantal op: dyslexie, depressie, overgewicht, hartziekten, diverse allergieën, artritis, geheugenstoornissen, kanker, eczeem en diabetes.
Ja, zo is het geen kunst om honderd jaar te worden!
Louis Sparidans
P.S. Nog een afbeelding van het begin van het verwerken van een pas gevangen walvis in vroeger jaren, op het dek van een schip.
