Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: Rond 1946-1947
Geïnspireerd door de bijdrage van Frans Kense over "de Bossche spoorlijn", denk ik vanmorgen terug aan mijn eerste treinreis van Tilburg naar Den Bosch. Het was op een zondagmiddag, ik geloof in augustus. Het zal een paar jaar na de oorlog zijn geweest, ik was toen een jaar of zeven/acht.
We hadden namelijk een oom en een tante in Den Bosch wonen, een broer van mijn moeder en diens vrouw, ome Walter en tante Betsie. Ze hadden een hele rits kinderen, allemaal meisjes op één jongen na, nichten en een neef van me dus, maar allemaal ouder dan ik.
Ik had ze nog niet eerder gezien, want het reizen met de trein was natuurlijk geen alledaagse bezigheid en zéker niet tijdens de oorlogsjaren, zó er al geld voor was. We gingen met ons drieën, onze pa, mijn jongste zusje Bep (destijds Betsie geheten) en ik zelf dus, nog als klein manneke. Die tante van ons was namelijk de peettante van mijn zus en zij mocht een paar dagen in Den Bosch gaan logeren.
Het was mijn eerste (korte) treinreis maar ik kreeg het gevoel alsof ik op het punt stond een wereldreis te gaan maken. Nog niet eerder had ik zo'n treincoupé van binnen gezien en nog nooit zó dicht bij een stoomlocomotief gestaan. Een groter "monster" had ik in mijn herinnering nog nooit gezien. Daar vielen de tanks van onze bevrijders, een paar jaar daarvoor, bij in het niet.
Wel herkende ik de stoom van de locomotief, want we stonden ook wel eens stil tijdens een wandeling op de bruggen bij de spoorwegovergangen in de Gasthuisstraat en de Koestraat, als er een trein onderdoor reed. Het klinkt misschien gek, maar als kind vond ik dat heerlijk ruiken en 's winters daarbij ook nog lekker warm.
Onze eerste stop was het station in Udenhout, er stapten weinig mensen in of uit, ofschoon de trein zeker een minuut of vijf, misschien wel langer, stil bleef staan. Wat was het een mooi gebouw vonden we. Maar Helvoirt reden we in mijn herinnering gewoon voorbij. Ik vond het jammer toen we in Den Bosch aankwamen want toen moesten we weer een eind gaan lopen.
Na mijn zus te hebben "afgeleverd" liep ik naast mijn vader weer terug naar het station. Ik verheugde me opnieuw op de reis en wat was het heerlijk om wéér in de trein te zitten en de locomotief op stoom te horen komen en de fluit te horen. Wat zeg ik, het was fantastisch!
Louis Sparidans
Bijgaand een paar fotootjes van het toenmalige station in Udenhout (gebouwd rond 1880 maar in 1965 helaas gesloopt), afkomstig van stationsweb.nl, alsmede een foto die ik vorig jaar maakte van een stoomtrein op een station, bij gelegenheid van een bezoek aan het Spoorwegmuseum in Utrecht. Prachtig!
