Afscheid van de bussen

  • Datering van het verhaal: 1970-2008

In de vorige bijdrage hebben wij aangekondigd dat wij letterlijk afscheid van de "Touring Centrale" gaan nemen. Alvorens het zover is, wil ik mijn eigen ervaringen met dit bedrijf aan u toevertrouwen.

 

 

Ik neem u mee terug naar mijn lagere schooltijd (1962-1970) en wel in de wijk Theresia. Om ons enkele weken in de zomervakantieperiode van de straat te houden organiseerde Piet van Dooremalen (aan de school verbonden van 1959 tot 1978) twee weken kindervakantiewerk. Met de bus gingen wij dan op pad, iedere dag een ander reisdoel. Op deze manier bezochten wij o.a.: het Staalbergven in Oisterwijk, Surea in Oosterhout en de Loonse en Drunense Duinen. Aan deze laatste locatie heb ik nog de volgende herinnering. Het was stralend weer toen we door de bussen werden afgezet. We genoten met volle teugen(van het gemengd "spelen" in de duinen). In de loop van de middag werd het pikkedonker, de regen kwam met bakken uit de hemel. We werden drijfnat. In de Duinen was het moeilijk schuilen, de organisatie had vlug onderdak geregeld bij "Bos en Duin". Hier kregen wij een kop warme citroendrank. De bussen kwamen zo spoedig mogelijk en brachten een paar honderd doorweekte kinderen naar huis. Thuis aangekomen werden de natte kleren vervangen door een warme pyjama en na het eten "mochten" we naar bed. Voor zover ik weet zijn we met zijn allen de volgende dag weer op pad gegaan. Wederom met de voor ons bekende blauwe-witte bussen van de "Touring Centrale".

In dezelfde periode maakten wij als zesde klassers een schoolreisje ter afsluiting van onze lagere school periode. In ons geval helemaal naar België. Uiteraard met de bussen van de "Touring Centrale". De reis was zelfs gemengd. Voor ons één van de hoogtepunten.

Op de valreep heb ik nog net kennisgemaakt met de tandartsbezoeken per bus. Ik mocht overigens niet mee, bij ons thuis waren ze eveneens particulier verzekerd. De tochten naar het zwembad maakte ik nog wel net mee.

Dus tijdens mijn lagere schooltijd liep de "Touring Centrale", er als een "wit-blauwe draad" doorheen. Ik heb hier prettige herinneringen aan overgehouden.

In 1978 besloot Janus en Trees te stoppen met de "Touring Centrale".

Toon kon het bedrijf overnemen. Ondanks zijn inzet de voorgaande jaren, tegen de volle prijs ! Dit vond Toon teveel van het goede en hij besloot dit dus niet te doen. Het bedrijf ging over naar de "LUX".

Toon en zijn gezin verhuisde naar J.P. Coenstraat en runde daar twintig jaar de "Sarcamento bar". Zijn dochter Anita heeft hier nog samen met haar ouders achter de bar gestaan.

Na deze periode verhuisden de ouders van Anita naar de Bromastraat. Hier heeft Toon een korte periode (nauwelijks 15 maanden) van zijn rust mogen genieten alvorens hij overleed, amper 63 jaar oud. De moeder woont hier nog steeds. Op het verzoek van haar dochter was ze graag bereid foto's beschikbaar te stellen en hun levensverhaal met ons te delen.

Om het verhaal compleet te maken nemen wij u in een volgende bijdrage mee naar de voormalige locatie aan de Besterdring en Nijverstraat van de "Touring Centrale".

Rien van der Heijden
April 2008

Met dank aan:
Anita van de Put
Familie van de Put
Chantal van Erve-Schoenmakers

Bijlagen:

  • 1. Eén van de vele Volkswagen bussen die het bedrijf gehad heeft. (Samba uitvoering, de meeste luxe Volkswagenbus)
  • 2. tot en met 6 enkele plaatjes onderweg
  • 7. Klassenfoto 1975, achterste rij derde van links Chantal en rij daarvoor helemaal rechts, zittende Anita
  • 8. Anita maart 2008, tijdens de één van de interviews

Zie ook:

"Waar wilt u naar toe ?"
"Het wordt steeds drukker"
"Poetsen jullie de bus even"
"In voor- en tegenspoed op de bus"