Stadsmuseum Tilburg
- Datering van de gebeurtenis: januari 2007
Tijdens de rondetafelgesprekken (Textielmuseum Kruikenzeikersdag 2007) vertellen voormalig textielmedewerk(st)ers over hun werkzaamheden in de fabriek.
Leon en Jeanet van den Hout, Fien Coomans, J. Wolfs, J. Heerkens, E. Somers, W. van Gorkum, J. Weitjens, P. van Laarhoven, F. Gommers, Frans Tooten, Mw. De Kort, C. van Turnhout, Martien Raats, Hans J.A.M. van Poppel, J. van Oirschot, Tiny Jansen, Sjan Donders van Gorp, G. Verhagen, J. Dolk.
Ik vond het gevaarlijk in de fabriek bij Dröge. Het was een oud gebouw en ik was altijd bang dat er nog eens brand zou uitbreken.
Vooral bij AaBe stond veel ouwe troep. Er werd daar niet in machines geïnvesteerd. Naderhand* kwam er moderner spul toen ze de machines van Janssens de Horion hadden overgenomen.
Ik wilde reiskostenvergoeding, want ik moest met de bus naar Kaatsheuvel. Dat kostte fl. 3,85 per maand. Ik maakte een tekening waarop ik aangaf dat ik dat bedrag graag vergoed wilde krijgen. ‘Weet jullie pa dat jij dit vraagt?’, vroeg de directeur. Na een jaar zeuren bij de sociaal werkster kreeg ik eindelijk mijn reiskosten. Inmiddels waren die opgelopen tot fl. 4,35…
Voor dit soort zaken was de vakbond. Maar als puntje bij paaltje kwam durfden ze niets te zeggen en praatten ze toch weer met de directie mee.
We hebben zelf ook wel geprobeerd bepaalde zaken aan te kaarten, maar als we dan naar de directie gingen, haakte de helft toch weer af. Daardoor had de directie veel macht.
Bij Van Puijenbroek (HaVeP) had de directie verklikkers in dienst. Dat was heel slecht voor de sfeer.
Vóór de oorlog was er een man in de fabriek die nieuwe klompen aan had en in de ploegendienst werkte. Omdat zijn klompen er nog zo schoon uitzagen moest hij die afgeven van de directeur. Die vond de schone klompen een teken dat hij niet gewerkt zou hebben.
Ik had een huis nodig omdat ik getrouwd was en vroeg aan Hein Enneking, die toen voorzitter van de Tilburgse Bouwvereniging was, of hij geen huis voor me had. Hij zou me een huis geven als ik voor hem bleef werken. Ik zei dat ik zolang voor hem zou blijven werken als ik zelf wilde. Toen zei hij: ‘Oké, met jou kan ik praten.’ En binnen 6 weken had ik een huis.
Op een dag had ook één van de wevers een auto, die hij, net als de directeur, op het terrein van de fabriek zette. Enneking kon dat niet hebben en liet hem de auto weghalen.
* (F. Gommers: 'Naderhand' betekent: na het tot stand komen van 'Sigmacon' (ik meen in 1976/1977) een fusie van een vijftal Tilburgse wollenstoffen bedrijven: AaBe, Janssens de Horion, A&N Mutsaerts, Gebr. Franken en nog een bedrijf, waarvan me de naam niet meer te binnen schiet. Alleen de lokaties AaBe en A&N Mutsaerts bleven bestaan. Een kleine twee jaar later verdween ook de lokatie A&N Mutsaerts.
'De machines' van Janssens de Horion: hiermee worden toen zeer moderne spoelloze Sulzerweefmachines bedoeld. JdHj was één van de eerste bedrijven die deze machines heeft aangeschaft!)