Louis Sparidans
Zoals praktisch alle meisjes in die tijd, had ook mijn op een na oudste zus, ons Annie, een poesiealbum. Ze is thans 91 jaar. Maar toen ze negen jaar was, in 1938, schreef ze op de eerste pagina van dat album het volgende:
Deze poesie behoort aan mij, zolang ik hoop te leven. Annie is mijn naam, bij het doopsel mij gegeven. Sparidans is van mijn vaderlijke stam. Tilburg is de plaats waar ik toen ter wereld kwam.
Wij waren thuis met acht kinderen, vier jongens en vier meisjes. Plus natuurlijk, althans toen nog, mijn beide ouders. Behalve uiteraard veel schoolvriendinnetjes, buurmeisjes en nichtjes uit die tijd, schreef ook ieder van ons gezin, op haar verzoek er iets in, meestal in versvorm.
Van de bijdragen van mijn vader en moeder en alle broertjes en zusjes van haar heb ik foto’s gemaakt, die ik hier bijsluit, op leeftijdsvolgorde.
Louis Sparidans
P.S. Mijn moeder is op 14 april 1944 overleden
