Louis Sparidans
Vooraf verwijs ik graag naar de achtergrondinformatie in mijn artikel ‘Ons Annie’ (1), om niet in herhaling te vallen. Ons Annie, een zus van me en thans 91 jaar, heeft haar hele leven in Tilburg gewoond en verblijft sinds afgelopen maand februari in een verzorgingshuis.
Ze bewaarde veel en wegens plaatsgebrek kreeg ik nú al een boel foto’s en verschillende paperassen. Ze heeft namelijk geen kinderen en haar echtgenoot leeft niet meer. Ze heeft in haar leven niet stil gezeten. Op 18-jarige leeftijd behaalde ze bijvoorbeeld al het diploma voor lerares in het modevak.
Intussen bloeide na afloop van WO II ook het verenigingsleven weer op. Ze sloot zich aan bij de gidsen en werd ook opgenomen in de Maria-congregatie. Bij dit laatste hoorde een soort proclamatie, ingelijst en wel, die ik als bijlage 1 en 2 toevoeg.
Ook van het gidsen-leven trof ik een en ander aan. Zie de bijlagen 3 t/m 6. De eisen die aan de gidsen werden gesteld ‘logen er niet om’. Lees zelf maar.
Tot slot nog even een ander onderwerp. Hoe jong ze vóór de aanvang van WO II (in 1939) ook was, kreeg ze toch al op haar eigen naam een distributiekaart, uitgeschreven namens het Koninkrijk der Nederlanden Zie bijlagen 7 en 8.
Een jaar later volgde een tweede distributiekaart, maar daar kwam het Koninkrijk der Nederlanden niet meer op voor. De oorlog was intussen uitgebroken. Zie de bijlagen 9 en 10.
Misschien vind ik nog meer lezenswaardigs en interessant voor het Geheugen van Tilburg. Dan kom ik nog een keertje terug.
Louis Sparidans
