Louis Sparidans
Enige tijd geleden schreef ik een verhaaltje over kinabast, een goedje dat ik aangetroffen had in een enorme fles, eertijds toebehorend aan de Wijnhandel van de Fa. Wed. P.J. Knegtel in de Heuvelstraat. Zie desgewenst onder de titel ‘Kinabast’.
Kinabast is de bast van de kinaboom, van oorsprong uit de Andes. Het komt van het inheemse woord ‘quina’ dat schors betekent. Het werd vooral toegepast om kruidenlikeuren van een ‘bitter smaakje’ te voorzien.
Maar onlangs stuurde Peter Knegtel me nevenstaand etiket toe (afbeelding 2), waaruit moet worden afgeleid dat ‘de Knegtels’ ook kinawijn maakten en verkochten. De grootvader van Peter was een oom van Piet Knegtel jr., de laatste eigenaar van de wijnhandel onder die naam in 1976.
Aan de weblog van ene Mariella Beukers ontleen ik het volgende.
‘Ik heb een oud ‘receptenboek’ op tafel liggen, van vóór 1930. Hier staat onder andere in hoe kinawijn gemaakt werd: Men neme 5 liter Samos (een zoete Griekse wijn), 2 liter roode Bordeaux en 3 liter zoete roode wijn. Voeg daar kina extract naar smaak aan toe.
Met kina wordt bedoeld een extract van gemalen bast van de kinaboom. Ook de stof kinine, die in tonic gebruikt wordt, komt uit die bast. Bij het weken van de kina in de wijn ontstaat een drank met een bittere smaak.
Kinawijn zou eetlustopwekkend, koortswerend en rustgevend zijn. Kinawijn werd dan ook niet alleen in slijterijen te koop aangeboden, maar ook in apotheken.’
Proost, zou ik zeggen. Op je gezondheid!
Louis Sparidans
