Louis Sparidans
Het thema van de ‘Maand van de Geschiedenis’ voor oktober a.s. (2013) luidt ‘Vorst & Volk’. Daarom nog een keer een verhaal over ‘onze’ eigen koning Willem II, na mijn verhaal over zijn ‘Metalen Kruis’.
Bijgaand twee afbeeldingen van het ‘sterfbed van koning Willem II’ die ik onlangs op internet aantrof. Van onze ‘eigen’ Tilburgse koning.
Voorts nog, ter vergelijking, een afbeelding van hem ‘in vol ornaat’.
Ik zocht er wat achtergrondinformatie bij en vond het volgende.
‘Toen Willem II op 13 februari 1849 voor het eerst de nieuwe Tweede Kamer toesprak, merkte men op dat hij er slecht uit zag en zijn stem zwak was. Begin maart wenste de koning zich voor korte tijd terug te trekken in het door hem geliefde Tilburg. Zijn lijfarts raadde hem dit af, maar de koning zette zijn wil door. Op 13 maart nam hij afscheid van zijn vrouw en reed naar Rotterdam.
In Rotterdam was Willem II gekleed in een lange mantel met als hoofddeksel zijn typische Russische muts. In de haven wilde hij een in zijn opdracht in aanbouw zijnde stoomjacht bezichtigen. Bij het aflopen van de trap raakte hij met zijn laars verward in zijn mantel en viel van zes treden af. Onmiddellijk stond hij weer op en op de ontstelde vragen reageerde hij met een geruststellend: ‘het is niets’.
Toen de koning via Geertruidenberg naar Tilburg reisde werd hij door de menigte toegejuicht. Maar tegen de gewoonte in werd er vanuit het rijtuig niet gereageerd. Het slechte weer deed de koning geen goed en hij had de mantel dicht om zich heen geslagen. In Tilburg aangekomen werden de gezondheidsproblemen erger.
Willem II was ook niet meer in staat om stukken te bestuderen. Twee dagen lang was de koning ernstig kortademig. Op 16 maart kwam zijn zoon Hendrik op bezoek, waardoor zijn zin enigszins verbeterde.
Toen koningin Anna Paulowna kort daarna ook in Tilburg arriveerde, werd zij niet meer toegelaten. Zij ‘luisterde van achter de deur gespannen of zij zijn dierbare stem hoorde’.
Op 17 maart werd zijn toestand zeer kritiek. Rond drie uur kreeg Willem II een ernstige aanval van kortademigheid, waarbij hij zijn arts in de armen vloog. Deze zette hem terug in zijn stoel, waarna hij stierf.
Koningin Anna Paulowna was zo geschrokken dat zij zich gillend op zijn levenloze lichaam wierp. Enkele dagen heeft zij urenlang geknield bij zijn lijk gezeten’.
Bron: Wikipedia.
Gegeven de inhuldiging van Willem-Alexander eerder dit jaar, voeg ik ook nog een afbeelding toe van de inhuldiging tot koning van Willem II op 28 november 1840, eveneens in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Leuk, ter vergelijking.
Om verder even de ‘sfeer’ te proeven uit die jaren plaats ik tot slot ook nog een afbeelding van de (Oude) Markt in die tijd. De bouw van het op de achtergrond zichtbare stadhuis kwam namelijk juist in 1849, het jaar van overlijden van Willem II, klaar.
Mooi hè. Toen ik nog in Tilburg woonde stond het er nog. Het was een rijksmonument. Desondanks werd het in 1971 ‘gewoon’ gesloopt voor de aanleg van de Schouwburgring.
Louis Sparidans
