Louis Sparidans
- Datering van de gebeurtenis: januari 1957 resp. sindsdien
Waar een bijdrage aan het GvT wel niet toe kan leiden ....
In eerdere verhalen op deze site schreef ik al eens over de 'Tilburgse bisschop', monseigneur Bekkers, die als pastoor van 't Heike in december 1956 werd benoemd tot coadjutor (hulpbisschop) van het Bisdom Den Bosch, met recht van opvolging.
In 1960 volgde hij metterdaad 'die andere Tilburgse bisschop' op, monseigneur Mutsaerts, die in mijn jeugd nog pastoor was van mijn eigen parochie, de Theresiaparochie.
Eergisteren belde me een mevrouw uit Tilburg naar aanleiding van een van deze bijdragen met het volgende ‘verhaaltje' zoals ze het zelf noemt.
Het speelt in januari 1957, in de vorige eeuw dus. Ze was toen veertien jaar.
Haar vader werkte in de bouw en pastoor Bekkers was net benoemd tot hulpbisschop. Er moest ‘een klusje' worden uitgevoerd in de pastorie van ‘t Heike aan de Bisschop Zwijsenstraat. Daarbij moest ook de wc-bril worden vervangen.
Ze herinnert zich nog goed dat haar vader ermee thuis kwam. "De bril van monseigneur Bekkers" riep hij uit.
Hij wilde ‘m eigenlijk in de huiskamer aan de muur hangen, maar haar moeder verzette zich daartegen. Zodoende kwam ie in het schuurtje achter hun huis terecht.
Nog jarenlang zag ze ‘m elke dag als ze haar fiets pakte om naar school en later haar werk te gaan totdat ...... ze ging trouwen. Ze weet niet waar ie gebleven is, maar wat zou ze ‘m nu nog graag hebben.
"Hij sprak de taal van de gewone mensen en wist waar Abraham de mosterd haalt", vertelde ze me nog . "Hij was de beste bisschop die we ooit hebben gehad", zo besloot ze het telefoongesprek, ofschoon ze haar verhaaltje ook wel een beetje "gênant" vindt.
"Och, dat moet kunnen, Tilburgers zijn wel wat gewend hoor!", zo reageerde ik.
Louis Sparidans, Grave
Bijgaand een paar afbeeldingen van Mgr. Bekkers, w.o. van de serenade door de gemeentelijke politiekapel bij zijn benoeming tot hulpbisschop in december 1956 voor de ingang van de pastorie aan de Mgr. Zwijsenstraat.
De Tilburgse politie had destijds kennelijk nog tijd over om (ook) muziek te kunnen spelen. Naast Mgr. Bekkers staan de kapelaans Ariens, van Vlokhoven en Mercx. (Bron: RAT)
Voorts nog een foto van zijn standbeeld bij de Heikese kerk alsook eentje van hem samen met de toenmalige paus Johannes XXIII, de paus die in het begin van de jaren zestig ook zo graag wilde moderniseren.
Het kwam er nauwelijks van. De paus overleed in 1963 en bisschop Bekkers drie jaar later.
P.S. Onlangs las ik dat het Bisdom Den Bosch het archief van bisschop Bekkers, inmiddels 45 jaar na zijn overlijden, gesloten wil houden. Waarom eigenlijk? Zou er nog iets ‘onwelgevalligs' in voorkomen, dat het bisdom in de tegenwoordige tijd liever niet naar buiten brengt?
Hij was toch de man die volgens de site van het RKK zelf, dicht bij de mensen stond, middenin de Kerk. Een charismatische bisschop, authentiek en ongecompliceerd. ‘Een man van het bevrijdende woord met een actief aandeel in de moderniseringsbeweging in de Kerk in de jaren zestig van de vorige eeuw', zo lees ik verder op hun site.
Een man met als lijfspreuk 'Caritas pro Armis', oftewel ‘De liefde als wapen'; eind 1999 op basis van een onderzoek van RKK/KRO zelfs nog uitgeroepen tot ‘katholiek van de eeuw'.
Waarom dan nu toch nog zoveel geheimzinnigheid rond dat archief?
