Gewoon, midden op straat ......

• Datering van de gebeurtenis: Rond 1950

Ziet u nog wel eens kinderen gewoon op straat spelen? Dat kan nauwelijks meer. Wel zie ik tegenwoordig nog regelmatig kinderen klassikaal langs ons huis lopen op weg van of naar een of andere sportzaal. En vaak hoor ik ze ook nog tijdens het speelkwartier. Dát geluid is helemaal niet veranderd!

Maar vroeger ...... toen speelden we gewoon midden op straat, vóór ons huis. Eigenlijk waren de kinderen min of meer de baas op straat. Slechts heel af en toe kwam er nog wel eens een bakfiets of een paard-en-wagen langs, maar een auto (?) ...... nee, dat gebeurde niet elke dag. Alleen "un pliesie-agent" (op de fiets) kon nog wel eens indruk maken.

En dan had je af en toe ook nog wel eens een putjes-schepper met een vies-vuil stink-handkarretje. Dat gold wel als het minste van het minste. Als je op school niet goed je best had gedaan werd er gevraagd: "wil je soms putjes-schepper worden?"

Maar verder: wij waren de baas op straat! Hinkelen, hoepelen, (hak)tollen, touwtrekken, touwtje springen, steltlopen, in een lantaarnpaal klimmen, spelletjes waarbij we allemaal in een kring stonden en noem maar op. Ik heb er al eens eerder iets over geschreven.

Ik zag het weer helemaal voor me toen ik gisteren een mailtje kreeg van Ans van den Nieuwenhuijzen-Kuijters in Waalwijk. Zij blijkt ook al 40 jaar weg uit Tilburg, oorspronkelijk afkomstig uit "het haovenkwartier", zoals zij de buurt rondom de Piushaven tegenwoordig gekscherend noemt.

Ze vertelde nog hoe ze zich, als ze uit school kwam, eerst moest omkleden "in 't schop", waar de oude kleren lagen. Het maakte niet uit of er gaten in zaten of dat een en ander wel bij elkaar paste. "Hoe langer ik uit Tilburg weg ben, hoe meer ik van Tilburg en zijn culturele erfgoed ben gaan houden" voegde ze er nog aan toe.

Ja, wat een tijd en we dachten nog wel dat die nooit meer zou veranderen ......

Louis Sparidans, Grave