- Geboortedatum: 15-12-1896
- Sterfdatum: 14-04-1944
Vandaag, 65 jaar geleden, op 14 april 1944, stierf mijn moeder. Ik was toen 5½ jaar. Mijn moeder mocht niet ouder worden dan 47 jaar, nadat ze acht kinderen had gebaard, waarvan ik de jongste ben. Twee jaar voor haar overlijden was ze eigenlijk al ziek geworden en had daarbij onder meer een maagoperatie ondergaan. Het mocht uiteindelijk niet baten.
Het was nog volop oorlogstijd, de medische voorzieningen van destijds waren uiteraard niet te vergelijken met die van nu en onze pa bleef dus "zitten" met acht kinderen (vier jongens en vier meisjes) in leeftijd variërend van 5 tot 19 jaar. Het moet een "ramp" zijn geweest voor ons gezin. Er waren daarbij in die tijd ook nog geen sociale voorzieningen, dus mijn vader moest daags na de uitvaart van zijn vrouw weer "gewoon" naar de fabriek!
Mijn oudste zus, Sjaan, ging (definitief) voor het huishouden zorgen. Eigenlijk onvoorstelbaar, zelf amper 19 jaar oud en dan al zo'n verantwoordelijkheid!
Helaas heb ik zelf niet veel herinneringen aan mijn moeder, daarvoor was ik te jong en lag zij al (te) vaak en (te) ziek op bed. Daarnaast leed ze veel pijn, want meerdere keren per week kwam dokter Franssen (een van de bekendste Tilburgse artsen in die tijd, met een praktijk aan de Koestraat, tegenover de Besterdse kerk) haar morfine toedienen, om het leed wat te verzachten.
Mijn oudere broers en zussen hebben me wel vaak verteld hoe "flink" en zorgzaam ze altijd is geweest. Het moet een prachtvrouw zijn geweest, getuige een paar foto's die ik bijsluit.
Afb. 1 : Mijn moeder op 14- of 15-jarige leeftijd, als dienstmeisje in dienst bij een gegoede Tilburgse familie
Afb. 2 : Op haar trouwdag, 8 augustus 1923
Afb. 3 : Een deel van de trouwakte
Afb. 4 : De overlijdensakte
Afb. 5 : Haar overlijdens-gedachtenisprentje
Afb. 6 : Een foto van ons gezin (toen nog met zes kinderen) bij gelegenheid van het 12½-jarig huwelijksfeest op 8 februari 1936
Afb. 7 : Een "laatste" foto van mijn moeder, omstreeks 1942, toen iedere volwassene op last van de Duitsers over een persoonsbewijs moest beschikken
Afb. 8 : De grafsteen van mijn ouders op het kerkhof van ‘t Goirke
Afb. 9 : Mijn oudste zus, Sjaan (van Bers) - Sparidans, op een leeftijd van omstreeks 20 jaar
Vandaag dacht ik weer aan haar. Hoe zou mijn leven en dat van mijn broers en zussen er (anders?) hebben uit gezien, als zij niet zo jong gestorven was? Maar ook dat van mijn vader, Sjaak Sparidans. Hij is pas hertrouwd toen we allemaal al "het huis uit" waren en is uiteindelijk toch nog 89 jaar geworden.
Louis Sparidans, Grave