Datering van het verhaal: april 2007
In april 2007 organiseerde Stadsmuseum Tilburg een fotowedstrijd 'De Kunst van het waarnemen'. Onderstaand verhaal is één van de inzendingen.
Op mijn foto zie je het geboortehuisje van Peerke Donders. Twee dagen nadat ik deze foto gemaakt had, las ik in de krant dat er een museum over hem komt. Op dit moment zijn ze nog op zoek naar sponsors.
Wie was Peerke Donders?
Als zoon van een arme huiswever werd Peerke Donders in het huidige Tilburg Noord geboren (27/10/1809). (In 1930 werd de eerste steen gelegd van het gereconstrueerde geboortehuisje, dat op de oorspronkelijke fundamenten en in de oorspronkelijke afmetingen en vorm is herbouwd.)
Peerke wilde al vroeg priester worden. Als werkstudent kon hij naar het Groot Seminarie. Bij de Jezuïeten, de Redemptoristen en Franciscanen werd hij afgewezen omdat hij te oud was, te weinig kennis en talenten bezat en een zwakke gezondheid had. Toen in 1839 Mgr. Grooff uit Suriname over kwam op zoek naar priesters, meldde Peerke zich als enige. Zijn priesterwijding werd met het oog op zijn vertrek naar de missie vervroegd en in 1842 vertrok hij naar Suriname. Naast zijn benoeming tot kapelaan in de stad Paramaribo, werd hem ook de melaatsenkolonie Batavia, een verlaten plantage aan de Coppename-rivier op twee dagreizen ver, toegewezen. In 1856 werd Peerke Donders definitief overgeplaatst naar Batavia. Hier heeft hij 27 jaren gewerkt. Dagelijks trok hij rond om de zieken te bezoeken, hen te verzorgen, te bemoedigen, stervenden op hun dood voor te bereiden en doden te begraven.
In 1865 werd de Surinaamse missie toevertrouwd aan de Redemptoristen. Een van de redenen om bij hen in te treden was het punt uit de regel: "zij zullen vooral werken onder de meest verlatenen." Voor Peerke was dit dé aanleiding om ook nog de missionering te beginnen onder de indianen in de wildernis.
Op een vrijdag en ongeveer om drie uur overleed Peerke Donders (op 14/01/1887), tot het laatste moment bij kennis en in stilte biddend, na een acute nierontsteking. "Zoals hij in eenzaamheid geleefd had, is hij ook eenzaam gestorven."
Nederland begon men reeds kort na zijn sterven Peerke Donders te vereren en aan te roepen. Het oorspronkelijk geboortehuisje was kort na de dood van vader Arnold Donders afgebroken, maar werd gereconstrueerd en op 14 januari 1931 onder zeer grote belangstelling opengesteld. De nog bestaande oorspronkelijke put naast het geboortehuisje werd al spoedig 'de Pater Dondersput' genoemd. Op 28 oktober 1923 werd hiernaast de houten bidkapel opgericht en ingezegend. Kort daarop ontstond ook het wekelijks smeekuur (thans iedere dinsdagmiddag om half drie). Jaarlijks rond Pater Donders' geboorte- en sterfdag komen groepen per bus naar de Pater Donderskapel (Pater Dondersstraat 16, Tilburg Noord).
Tilburg werd op 27 oktober 1944, de geboortedag van Peerke Donders, bevrijd.
Peerke is zaligverklaard door paus Johannes Paulus II op 23 mei 1982.
Bronnen:
www.uvt.nl/peerkedonders/petrus.html, www.wikipedia.nl