De die nôot mir

 

 

De die nôot mir

Ze ha en boerekieltje aon

kaoke as bèllefleure

Ik dòcht: «Vanaoved moet et dan

tòch mar is gòn gebeure».

 

Ze dronk verschaajene pilskes meej

die ik vur heur moog haole,

èn zôo ge zèlf wèl snappe kunt

ok vur heur moog betaole.

 

Ik waar zo frêed as enen haon

mar de blêek nie zô schraander

want toen et bal laot tèène was

vertrok ze meej en aander.

 

Dees jaor dan gao ik wir op pad

den èllefde van den èllefde

dan zuuk ik wir en mèdje èùt

mar zeeker nie dezèllefde.

Lechim

Die…nooit meer.

Zij had een boerenkieltje aan

kaken als Bellefleuren.

Ik dacht: Vanavond moet het dan

toch maar eens gaan gebeuren.

 

Zij dronk verschillende biertjes mee

die ik voor haar mocht halen

en zo je nu wel begrijpen zult

voor haar ook mocht betalen.

 

Ik was zo trots als enen haan

maar dat bleek niet zo schrander.

want toen het bal ten einde was

vertrok ze met een ander.

 

Dit jaar dan ga ik weer op pad

de Elfde van de Elfde

dan zoek ik weer een meisje uit

maar zeker niet de zelfde.

 

===michel===