Frans Kense
Recreatiemogelijkheden zijn er in Tilburg altijd genoeg geweest.
Naast in de zomer de kermis waar heel Tilburg naar uitkeek, waren er in de rest van het jaar de bedevaarten, welke kant je maar op wilde.
Om met het gezin een dagje op stap te gaan kunnen we nu terecht bij de (wereldberoemde) Efteling. Maar in het verre verleden, al voor de Eerste Wereldoorlog, was er voor dagrecreatie een sfeervolle theetuin inclusief roeivijver beschikbaar op Koningshoeven, die vanuit de binnenstad lange tijd per stoomtram te bereiken was. Een ritje met de stoomtram was voor kinderen al een sensatie.
Hotel met recreatiepark ‘Du Golf’ in Nieuwkerk
Tussen de genoemde theetuin en Efteling, dus tussen de twee wereldoorlogen in, was er een alternatief in de vorm van een nu minder bekend hotel ‘Du Golf’ (afb. 1) met een wandelbos en recreatiepark. Daar hebben zeker heel wat Tilburgers zich in die jaren een dagje kunnen ontspannen.
Het gebied bij de grens bij Nieuwkerk, ten westen van de weg naar Turnhout, werd door vererving eigendom van de Belgische Albert De Meester de Betzenbroeck (1867-1944), die daar in 1914 hotel ‘Du Golf’ liet optrekken compleet met tennisbaan en kegelbaan.
‘Er is daar vermaak voor groot en klein. Schone wandelingen in de dennenbossen bezoeken aan den vijver, aan den doolhof, de dolmen en de graftomben, tennisbanen, kegelbaan, wandelingen per ezel voor de kinderen enz, enz. ‘
Zoals te zien op bijgaande advertentie (afb. 2) van mei 1914, dus vlak voor de Eerste Wereldoorlog, was het zelfs mogelijk om met een auto bij de tramhalte in Goirle opgehaald te worden.
In 1926 zorgde de beheerder Louis Franken, afkomstig uit Rotterdam, voor een aantal nieuwe faciliteiten en een stevige promotiecampagne, met een uitgebreide brochure (afb. 3) voorzien van een wandelkaart (afb. 4).
Omdat toch iedereen sprak over hotel ‘De Golf’ in plaats ‘Du Golf’, hield men verder maar de naam hotel ‘De Golf’ aan.
Een uitdaging voor jong en oud was ongetwijfeld de ‘kettingbrug’.
‘Deze kettingbrug is een brug over een der oude pittoreske grachten, welke van een geheel bijzondere constructie is. De brug rust op twee zware kettingen waarop een loper van los-van-elkaar liggende dwarsplanken is bevestigd. Als enige steun heeft men zijdelings een kettingleuning. (afb. 5)
Daar de brug een hoge opgang heeft, dus de kettingen in boogvorm over het water hangen, zodat het middelpunt der brug ongeveer drie meter lager hangt als de op en afgang, is het welhaast onmogelijk de brug over te gaan, dan met een flinke aanloop; zonder deze loopt men gevaar in het midden en laagst gedeelte der brug te blijven steken, en bij het naar boven klauteren zijn evenwicht te verliezen. Loopt men te hard van stapel dan heeft men kans op de waggelende brug het rechte pad te verliezen en in de ondiepe gracht terecht te komen. Het behoeft geen betoog dat de kettingbrug bij drukke dagen het toneel is van de koddigste scènes.’
In mei 1932 was er een sensationeel nieuwtje, waarvoor zelfs de eigenaar het gebied, De Meester de Betzenbroeck vanuit Brussel overkwam; de opening van de ‘tuin-golfbanen’, een midgetgolfbaan. Volgens de krant:
‘De slagruimten zijn in cement gemaakt en van de velen die op deze baan zijn aangebracht, noemen we o.m. la dernière cartouche, de dolhof, de muizenval, de golven, de piramide, de dubbele brug, de pergola, de konijnenpijp, het kanon en de springplank.’
Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft het hotel nog een nuttige functie kunnen vervullen door hulp te verlenen aan vluchttelingen, bij onderduiken en het overschrijden van de grens.
In oktober 1944 bij de bevrijding van Goirle werd het hotel zwaar beschadigd, waarna het hotel in 1950 is gesloopt.
Met dank aan L.P. te Tilburg.
