Klepel

Chamsedine met grote zus bij snoepkraam op de Besterdmarkt

Honderden bonbondozen puilen uit een niet te vermijden rolcontainer voor de snoepkraam. ‘Twee voor één euro!’ roept het felgele karton de bezoekers van de Besterdmarkt toe. “Die komt helaas niet meer leeg” voorspelt eigenaar Hennie, “de zon is vandaag te laat”. Hier spreekt jarenlange ervaring. “Tot half elf was het te nat, dan blijven mensen thuis”. De snoepdip op deze kille Aswoensdag is dus geen aanwijzing dat de katholieke vastentijd aan populariteit wint. Het is gewoon de eerste katterige dag na carnaval. Je humeur vertelt je ook zonder Bijbelkennis dat je van stof bent en tot stof zult wederkeren. En anders frist een venijnig griepje het geheugen wel op. Voor een traditioneel askruisje kom je al helemaal je bed niet uit.

Decennia lang kwamen katholieken daar wel vroeg voor uit de veren. Kinderen bewaarden 40 dagen lang hun snoepgoed in een trommeltje. Op Paaszaterdag mocht die schatkist pas open. Want dan is het feest en komen om twaalf uur – zoals dat nog steeds mysterieus heet - de klokken terug uit Rome!

Het begrip Aswoensdag hebben Evelien en Thessa horen luiden, de klepel zijn ze duidelijk kwijt. Iets met vasten? “Wij hebben alleen het weekend gevierd” lachen de dames. “Hoeven we dan maar 20 dagen?”. Met een zak vol snoepspenen lopen ze door.

De kleine Chamsedine is nu aan de beurt. Op ooghoogte lonken de lekkernijen. Zijn moeder kent de bijzondere betekenis van deze woensdag wel. “Dat vasten lijkt een beetje op de ramadan, die begint dit jaar pas in juni. Kinderen hoeven daar trouwens nog niet aan mee te doen. Ze zouden er bovendien meer moeite mee hebben van hun telefoon af te blijven”.

Mia en Petra vullen ook gretig een mandje. Zes zakjes voor € 2,50. Bodemprijzen. Toch verlangen ze terug naar het snoepgoed van vroeger. “De spekken van tegenwoordig smelten niet meer zo lekker op de tong”. Ze hebben de smaak van hun jeugd te pakken en vertellen over het winkeltje van Pieta Melis. “Daar waren de dropmunten een cent per stuk. Dan legden we 1 gulden op de toonbank. Moest ze tot 100 tellen, daar werd Pieta erg chagrijnig van”.

De suikerspiegel van Hennie krijg je niet zo gauw uit balans. Zolang de hele wereld aan zijn kraam blijft komen staat hij graag op het Besterdplein. “Suikerfeest, Sinterklaas en Pasen zijn toptijden. Ach, als de zon schijnt komt het eigenlijk altijd goed”. Hij knipoogt naar Chamsedine. Het stoere mannetje is over 10 jaar volwassen. Viert dan misschien wel voor het eerst carnaval. En heeft op woensdagochtend 18 februari een hoofd dat absoluut geen klok wil horen luiden. Pech, want juist in 2026 starten ramadan en veertigdagentijd tegelijk. Maar zelfs op die dag zal Hennie zijn rolcontainer blijmoedig voor de kraam rijden. Twee voor de prijs van een.

 

Deze kroniek verscheen op 16 februari 2016 in het Brabants Dagblad