De Rozenmuur van PD

De Rozenmuur.                                                         Al toen ik misdienaar was kwam ik er van tijd tot tijd, in de tuin van Huize Petrus Donders. Ook als we als schooljongens hielpen tabaksbladen aan touwtjes te rijgen liepen we soms de tuin in. Die bladeren van eigenteelttabak werden opgehangen onder de veranda.Later mochten we soms komen opdraven om de tabak mee te helpen snijden. Rond een deel van de grote tuin stond een muur van wel twee meter hoog en bijna een halve meter dik. Die was geheel begroeid met Hedera. In de hoek, bijna pal tegen de muur staat nog steeds mijn vriend Fagus Silvatica. Hij is ongeveer even oud als ik. Wij woonden later op de hoek van de Vigiliusstraat en konden vanuit ons slaapkamerraam bijna de takken van die bruine beuk aanraken. Als het stormde in het najaar zorgde de beuk voor slaapmuziek. Ik deed in die tuin een aantal jaren vrijwilligerswerk. Als tegenprestatie mocht ik een deel van de grond voor onszelf gebruiken. Frater Koenraad was ook nog aktief en was op een dag bezig de muur te ontdoen van de begroeiing die volgens hem versleten was. Daardoor kreeg ik de gelegenheid mijn voorkeur voor rozen uit te voeren. De rozenplanten, in een aantal variaties en kleuren, haalde ik zelf op bij de beste speciaalzaak van 't land, De Wilde in Bussum. Twee jaar later was het aan beide kanten van de muur een ware lawine van kleur en geur, waarvoor de voorbijgangers bleven stilstaan...... En vriend Fagus ? Die houdt nog steeds trouw de wacht. Sinds er gastarbeiders in het huis verblijven en een deel van de tuin gebruiken als parkeerplaats mis ik trouwens, als ik er zo eens langskom, wel de rozenpracht.................

Gerard Remmers