Louis Sparidans
‘Niemand de deur uit, hier is de Flitspuit’ of ‘De Duitsers eruit, neem de Flitspuit’.
Nog niet zo lang geleden kende ik deze ‘leuzen’ nog niet, maar toen ik enige tijd geleden een wat oudere Tilburger ontmoette (iets ouder dan ik zelf ben) kwamen deze ‘gezegden’ spontaan over zijn lippen.
We kwamen samen te spreken over het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog. Ze woonden bij hem thuis op een boerderij in d’n Heikant en in een hoekje van de koeienstal hadden ze een ouwe radio staan, verborgen onder een paar ouwe juten zakken.
Want daar luisterde zijn vader in die tijd wel eens stiekem naar Radio Oranje die uitzond vanuit Londen, stiekem, omdat luisteren naar de radio door de Duitsers streng verboden was.
Maar er was ook een Belgische zender, eigenlijk een soort etherpiraat, die de Duitsers (nog) niet hadden kunnen opsporen en daarom geregeld werd gestoord, ‘de Flitspuit’ geheten. De gebruikelijke uitzendtijd was ‘s avonds tegen half acht.
Tussendoor ‘versprong’ ie nog eens regelmatig naar een andere golflengte en gebruikte dan als openingszin (voor de mensen die de zender opnieuw zochten) : ‘Laat de vijand rustig storen, de waarheid zult ge toch wel horen’, evenals de in de aanhef van dit artikel genoemde uitspraken, ‘leuzen’ in de plaats van een zogenaamde herkenningsmelodie.
Veel Tilburgers luisterden volgens mijn gesprekspartner in 1943/44 stiekem naar deze zender.
Dat ik er nog niet eerder van heb gehoord komt waarschijnlijk omdat wij bij ons thuis tijdens de oorlog nog geen radio hadden .....
Louis Sparidans