De kinderen van weduwe Van Casteren

• Datering van de gebeurtenis: 1891-1961

De kinderen van Jan en Kee van Casteren moesten na het overlijden van vader Jan in 1896 van jongs af aan meehelpen in het voermansbedrijf van moeder Kee, Korvelseweg 78, afb. 1. Met name de twee zoons Frans en Jan, geboren in respectievelijk 1891 en 1896 bleken daarvoor de interesse te hebben en de inzet te willen leveren.

Frans, die in 1918 trouwde met Anna P. van der Wegen, ging vervolgens drie huizen verderop wonen, op Korvelseweg 84. Zijn broer, Jan van Casteren Jr. bleef ongehuwd en bleef bij moeder Kee thuis wonen.
Uit de oorlogsjaren 1914-1918 dateren de eerste vrachtwagens. Ze zijn afkomstig uit Belgie, van het Duitse leger en hebben nog massieve banden, kettingaandrijving en open cabines. Van Casteren heeft dan als belangrijkste opdrachtgevers de Tilburgse textielindustrie.

In 1921 toen moeder Kee 65 jaar was, kregen beide broers de volledige verantwoordelijkheid voor het ‘Expeditie Meubeltransport bedrijf, Firma Wed. J. van Casteren en Zonen'

Paarden waren lange tijd onmisbaar kregen ook meer belangstelling van de Tilburgse bevolking dan later de vrachtwagens. In augustus 1922 toen de Ringbaan-Oost nog in ontwikkeling was kwam er een ingezonden brief in de krant als zou er een voerman van een Van Casteren verhuiswagen, toen zijn paard moeite had met de zware verhuiswagen in het rulle zand, het paard een trap tegen de buik had gegeven waardoor er bloed uit de wond sijpelde.
De volgende dag reageerde de firma Van Casteren prompt in de krant dat een deel van het leidsel een vroegere wond had geraakt, waardoor de wond weer was open gegaan.
‘Bovendien willen wij hierbij nog opmerken, dat het bewuste paard zulke eigenschappen heeft, dat het nooit ook maar een klap verdient en dat de voerman, welke het paard volgens ingesloten bericht zoo onmenselijk heeft behandeld, overal bekend staat als een in alle opzichten zachte en bekwame voerman, welke nooit iets vordert van een paard, wat niet zeer goed kan en wij verzekeren U nogmaals, dat ingesloten bericht vals en totaal verzonnen is.'

De weduwe J. Van Casteren overleed in 1931, 76 jaar oud. Veel mensen die de vrachtwagens met de vermelding ‘Weduwe J. van Casteren' tot 1975 toe, zagen rijden zullen in die jaren verondersteld hebben dat zij al die tijd in leven was.

De firma Van Casteren aan de Korvelseweg werd men in de loop van de jaren een dusdanig begrip in Tilburg dat bij voorbeeld de Volksvischhandel op de Korvelseweg het in 1935 verstandig vond om in de krant te adverteren met 'Korvelscheweg 83, tegenover Expediteur Van Casteren'.

In de tussen-oorlogse-periode bouwde men al een regelmatig dienst op met vrachtwagens naar Noord-Frankrijk. In die periode was Van Casteren voor veel textielbedrijven de vaste transporteur voor het vervoer van de rollen stof maar ook voor de aanvoer van de wol, veelal vanaf de Piushaven, en van de machines.
Het transport van grote, zware stoomketels door de straten van Tilburg was een kunst op zich.

Men begon in de twintiger jaren ter vervanging van de paard en wagen met de populaire aangepaste T-Fords voor eenvoudig transport, gevolgd door de eerste 10-tonners in de jaren dertig, die al net zoveel konden vervoeren als een spoorwagon.

Eind 1944 was het probleem om zo snel mogelijk 2-de hands oorlogstransportmaterieel te bemachtigen om weer aan de slag te kunnen gaan. Maar toch moesten de eerste jaren na de oorlog, net als vroeger, weer paarden worden gebruikt, afb. 2.

Met de toename van de internationale handel, zocht van Casteren als eerste Nederlandse transporteur de Zweedse markt op,waarvoor zware trucks nodig waren gezien de regelmatig slechte weersomstandigheden.
Afbeelding 3 van rond 1950 toont Frans van Casteren met zoon Piet, directeur van 1946 tot 1975 bij zo'n ‘Zweedse' trucks.
In 1954 overlijdt Frans van Casteren, 62 jaar oud.

Nadat ook zijn oom Jan van Casteren (1896-1961) is overleden (afb. 4, RAT-3916) is de zoon van Frans, Piet van Casteren de laatst overgeblevene van de familie Van Casteren en alleen volledig verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van het bedrijf.

Met dank aan Jan de Witte in Alphen