- Datering van de gebeurtenis: 4 mei
Ik woonde nog steeds in het bovenkamertje aan de H.Berkvensstraat maar moest naar Duitsland als parate troeper.
In oktober 1961 was de “Cuba crisis”in volle gang en was het een van de hoogtepunten in de koude oorlog.
Het 17e Inf.bat Chassé waar ik diende als sergeant radiotelegrafist, moest zgn, op oefening vlak tegen de toenmalige Oost Duitse grens aan,
In die tijd brachten we in het weekend een bezoek aan het voormalige vernietigingskamp Bergen-Belsen, Dat bracht me tot het volgende gedicht
Bergen Belsen
Het donker silhouet
van ’t grote houten kruis
steekt af tegen de lucht
en links en rechts
en achter mij
graven
massa’s massagraven
dorre getallen
hier zijn ze gevallen
de vrouwen, de kinderen
de mannen
van alle ras
ik was
hier ook
twintig jaar later
en ik voelde me eenzaam
eenzaam tussen de doden
zonder tal
zonder naam
ze liggen hier tezaam
hun laatste rust op aard
is gruwelijk
en hier staan wij
en zijn vergeten
hoe zij hun laatste dagen sleten
de mens die werd gedood
die kan het niet meer navertellen
hoe hij verhongerd werd in cellen
hoe hij hier zijn leven gaf
en zwijgt voor eeuwig in zijn graf
en boven alles uit
het donker silhouet
van ’t grote houten kruis
misschien wel
door de moordenaars zelf neergezet
Henk van Mierlo
Lünenburger Heide Dld
25 oktober 1961