‘Keizerlijke’ spoorlijn St.Petersburg-(Tilburg)-Londen

  • Datering van het voorwerp: 1878-1914

 

Inderdaad, tussen 1878 en 1914 was er een internationale treinverbinding van St.Petersburg in Rusland, naar Londen via Tilburg, een afstand van ruim 2.000 kilometer.

De ‘Noord-Brabantsch-Duitsche Spoorweg-Maatschappij’, de NBDS, bezat een 93 km lange spoorweg tussen Boxtel, via Uden maar het Duitse Wesel.
Deze lijn sloot bij Boxtel aan op het bestaande spoorlijn naar Vlissingen en in Wesel op de spoorlijn via Berlijn naar St.Petersburg. Deze NBDS-lijn zorgde dus voor de snelle verbinding van Londen, via Berlijn naar Sint-Petersburg.
Vanaf 1881 reden over deze lijn sneltreinen (boottreinen) waarmee men, zonder overstappen in Vlissingen, met de Stoomvaart Maatschappij Zeeland kon reizen.

De vrouw van Russische keizer, tsaar Nicholas II (1894-1917) was een kleindochter van de Engelse koningin Victoria (1819-1901) en de Duitse keizer Wilhelm II (1859-1941, afb. 1), was een zoon van Victoria. Mede daardoor was er een intensief verkeer vanuit Duitsland en Rusland met het welvarende Engeland.
Mogelijk Russische tsaren, maar zeker de Duitse Keizer en diplomaten maakten voor hun Europese reizen gebruik van deze spoorweg vanwege het geboden comfort. Er reden namelijk restauratie-rijtuigen mee van de
‘Compagnie Internationale des Wagons-Lits et des Grands Express Européens’.
De NBDS was een particuliere spoorwegmaatschappij, mede gefinancierd met aandelen van f. 250,- elk. De belangstelling van reizigers was groot en bleef stijgen tot de eerste wereldoorlog. In de jaren 1887, 1897, 1913 steeg het aantal passagiers (x1.000) van 313, naar 487 tot 876. Dus het laatste jaar waren dat er gemiddeld ruim 2.000 passagiers per dag!
Kort na de 1-ste wereldoorlog ging de N.B.D.S. failliet en nam de Duitse spoorwegen de lijn over. In de 2-de wereldoorlog werd de lijn voor het laatst intensief gebruikt door de Duitse Wehrmacht, maar deze blies in maart 1945 de spoorbrug op in Wesel, waarmee de doorgaande verbinding verdween.Tot 1950 bleef er nog wel een treinverbinding Boxtel-Uden bestaan.

Voor ons is de Boxtelsebaan, de weg richting Boxtel. Maar in Duitsland was de ’Boxteler Bahn’ tientallen jaren lang de naam voor die spoorwegverbinding Wesel-Boxtel. Nieuwe blauwgeschilderde locomotief kregen de bijnaam ‘Der blaue Brabant’ in 1908.

Een krantenbericht van mei 1911, verhaalt over de Duitse Keizer Wilhelm, die per trein komend uit Londen, hier in Tilburg ‘pauzeert’.
‘Er zou van machine gewisseld en post ingeladen worden. Men had vernomen dat de te Tilburg wonende Duitsers hun keizer een ovatie wilden brengen en dat de burgemeester van Tilburg daarbij zijn bemiddeling had aangeboden. Niemand werd op het perron toegelaten, zodat zich daar niemand bevond, behalve een inspecteur van de posterijen, de politie-autoriteiten, de pers, enkele gelukkige belangstellenden en de burgemeester, de heer Raupp, in ambtskostuum, met de waarnemend secretaris. In alle wachtkamers stonden nieuwsgierigen, op de werkplaats en wagons stonden kijkers en juist op het vastgestelde uur 12.35, reed de keizerlijke trein bestaande uit elf prachtige blauw-witte salonwagens het station binnen.
De locomotief die twee keizerlijke standaardvlaggen voerde, werd afgehaakt en reed weg naar een andere lijn.
De postkoerier zorgde voor het inladen van een postzak, een kistje met fruit en een grote kist, waarin een krans die de keizer ’s middags in Keulen op een te onthullen monument zou neerleggen.
Ondertussen reed een nieuwe locomotief, ook van de gele keizerlijke standaards voorzien, voor de keizerlijke trein die zich zacht in beweging stelde en statig in de richting van Boxtel verdween.
Van de keizer had niemand iets gezien!’