Witte hoe nen blaauw sloot ruukt ... ?

Als geboren Tilburger moest ik hieraan denken, toen enige maanden geleden op Radio Brabant en enkele dagen later in het Brabants Dagblad geschreven werd over de voormalige blauw sloot, die in de Tongerlose Hoefstraat vervuiling veroorzaakte. Daar waar de textielfabriek van Mutsaers & Van Poppel gestaan had.
Ik weet nog hoe die sloot stonk, dat vergeet je nooit, zeker als je er eens in hebt gelegen.

De waarheid van de blauwsloot wil ik graag toelichten.
In de Van Bijlandtstraat waren tot lang na de oorlog enige leerlooierijen van Pessers.
De eerste was Pessers-Verbunt van de heer en mevrouw Pessers-Mannaerts van Wilhelminapark 120. In de hoek, naast de graanmolen van Teurlings, was de leerlooierij Bernhard Pessers, van de familie Pessers – Donders, Wilhelminapark 33, met o.a. mede-eigenaar de latere voorzitter Kamer van Koophandel Pieter Pessers.

Pessers - Verbunt lag op een groot terrein dat omgeven werd door de Van Bijlandtstraat, Tongerlose Hoefstraat en IJskelderstraat en was voor de helft bebouwd/in gebruik.
Tonnie A. M. van Poppel, geboren 1909 in de Tongerlose Hoefstraat 9a, heeft na de oorlog het braakliggend terrein van Pessers-Verbunt kunnen verwerven. Over dit terrein liep inderdaad een blauw sloot naar de Tongerlose Hoefstraat tussen de panden 57 en 61.
Bij het verwerven van het terrein is “den blaauw sloot “ - al buiten gebruik - dicht gegooid
en totaal komen te vervallen. We schrijven 1948.

Bedoeld terrein werd aangeschaft om de loonweverij van de 2 zwagers, Cees Mutsaers en Sjaak van Poppel, zij waren met de gezusters Mommers uit de Reit getrouwd, na de oorlog weer leven in te blazen. Beide heren weefden voor de oorlog voor Thomas de Beer, Janssen van Buuren en enkele fabrieken op het Goirke. De kettingen en de inslag werd met de stootswagen opgehaald en de geweven stukken weer teruggebracht.

“ D’n blaauw sloot in het Kedent “ is in 1948 dichtgegooid, hij kwam niet van de textiel.
Wichelroedelopers kunnen vermoedelijk de loop nog wel aangeven.