Cenakel

  • Datering van de gebeurtenis: Rond en na de oorlogsjaren

Daar ik geboren en getogen ben op de Koningshoeve en gewoond heb tot mijn 12de levensjaar t/o Het cafe van Kees de Reijer (Duizend likeuren Trapistenbier), wil ik hier een kleine toevoeging doen over het Cenakel.

Dit heeft n.l. na de oorlog ook nog een tijd gediend als ziekenhuis, mijn broer heeft er gelegen met een gebroken been.

Dat het cenakel een slechte naam kreeg kwam vooral doordat daar later kinderen werden opgevangen die geen ouders meer hadden dus wees waren maar ook kinderen uit ontwrichte gezinnen, deze kwamen veelal van de lagere bevolkingsgroep en overal vandaan. Ze waren de schrik van de omgeving omdat ze allerlei problemen schepte tot straat gevecht aan toe.

Wij als kind werden gewaarschuwt door mijn moeder dat wij ons ervan afzijdig moesten houden en er zeker niet tegenin moesten gaan als ze weer eens wat van plan waren en ons uitlokte op straat.

Wat er achter de muren heeft afgespeeld in het Cenakel, daar is mij weinig van bekend dat is bij de geruchten gebleven ik was te jong om daar het juiste inzicht van te krijgen, maar dat er iets niet pluis was, is toendertijd wel tot mij doorgedrongen. Het Cenakel had een hele slechte naam.

Nelly Vingerhoets