- Datering van het verhaal: 29 augustus 2006
Theresia, onze (oude) parochie 5 (van 6) serie 1
Toon en de bouwvak
Toon gaat eind 1945 werken bij Remmers-Heerkens als metselaar. Hij heeft hiermee zijn koers bepaald voor zijn toekomst. Op 7 mei trouwt Toon met Paula na ruim 18 maanden verkering in het stadhuis van Tilburg. Op 8 mei vindt de kerkelijk inzegening plaats in de St. Barbara kerk op het Groeseind. Het is de gewoonte te trouwen in de parochie van de bruid. Van de bruiloft is bekend dat het voor die tijd een aardig feestje is geweest. Ondanks het gebrek aan alles in deze tijd, had het bruidspaar toch gezorgd voor een redelijke broodmaaltijd, hetgeen door de gasten extra gewaardeerd werd. Voor Toon is de kerkelijke inzegening een formaliteit. Hij heeft moeite om het katholieke geloof te combineren met de ellende die hij in Duitsland heeft meegemaakt. Hij omschrijft de latere kerkbezoeken bij een doop, huwelijk of begrafenis als “noodzakelijk en verplicht”. Vóór de tewerkstelling heeft hij het katholieke geloof trouw beleefd. Het echtpaar gaat inwonen bij de oudere zus van Toon. Zij bewoont de oude woning van haar ouders, die verhuisd zijn van nummer 79 naar 81. Oude Langstraat 79-81 is een “tweekapper” met zadeldak met een uitbouw aan de achterkant. De zolderverdieping is open. Toon vertelt dat hij af en toe wakker is geworden met sneeuw op de dekens. De bewoners, van beroep bouwvakkers, hebben in de loop van de jaren constant wijzigingen aangebracht. Hartje zomer wordt hun zoon Ton geboren. In het officiële gemeentelijk adresboek van 1947 staat Antoon vermeld als A. van der Heijden, Oude Langstraat 81, metselaar en zijn zoon Toon als A.W.A. van der Heijden, Oude Langstraat 79, metselaar. In hieropvolgende periodes wisselt Toon vijf keer van werkgever. April 1950 gaat hij tenslotte werken bij Jos Jongen Heerkens; uurloon: fl. 1,29 (€ 0,59), werktijd: 48 uur per week. Dit uurloon is hoger dan bij de andere bazen; hij is telkens voor een dubbeltje of minder per uur van werkgever veranderd. Toon vertelt dat het bij de aannemers gebruikelijk was om een bonus te verstrekken als men een bepaalde productie realiseerde. De norm was minimaal 1.000 stenen per dag te verwerken. Zowel vuil als schoon metselwerk door elkaar. Vuil metselwerk blijft uit het zicht, schoon metselwerk blijft zichtbaar. Vooral dit laatste moet dus netjes, volgens een bepaald verband gemetseld worden. Dit verschilde van aannemer tot aannemer. Er moest veel gebouwd worden en er was een enorme vraag naar vaklui. Begin vijftiger jaren vertrekt de oudere zus van Toon naar Den Haag en heeft het echtpaar de woning alleen. Een luxe in deze tijd; de huisbaas is Antoon. Naast opa en oma worden nog een zoon en een dochter geboren. In het volgende deel gaan we even terug naar de gebouwen in de parochie.
(Foto's: Links Antoon aan het werk als metselaars, rechts zijn zoon Toon; De beschreven woning met uitbouw, nummer 81 is naast de open poort. Deze foto is van 2000 net voor de sloop.)
