Piet van Beers
Ik hèb ginne stèùver
mir te makke.
Gin vlêes èn gin mèlk
èn gin brôod òp de plaank.
Kmoet mèèrge hôognôodeg
ene keer nòr de baank toe
want tis triesteg
gin poen in oe zakke.
Daor in de muur van
dè baankgebouw
daor zitte twee klèèn kasjes
Daor diende
(as ge poene wilt pinne)
vurzien zèèn van gèldige pasjes.
De briefkes van fèfteg
van twinteg èn tien
kunde zôomar öt
en glufke schraope
Mar ik kèèk irst aaltij
oover mene schouwer
nòr knaope
diet ok op mene
poen hèbbe vurzien.
Lôope der soms van
die aorege sujètte op straot
dan gaok mar
dè baankgebouw binne
Ze stèlle de meense òk in staot
òm daor wè Euroos te pinne.
Ge leezet hêel dikkels
in de kraant:
“Er zijn weer mensen bestolen”.
Vur aawere meense
wort “Binne pinne”
dus hêel stèèrk ònbevoole.
---PeJeM---
PINNEN.
Ik heb geen
stuiver meer “te makken”
geen melk en geen vlees
en geen brood op de plank.
Ik moet morgen hoognodig
’n keer naar de bank.
Want het is triestig:
Geen poen in je zakken.
Daar in de muur
van dat bankgebouw
bevinden zich twee kleine kasjes
Je moet ( als je geld bekomen wilt)
wel in het bezit zijn van pasjes.
De briefjes van 50,van 20 en 10
kun je zo uit een gleufje schrapen.
Maar…Ik kijk eerst altijd uit
over mijn schouder
naar knapen
die het ook op
mijn geld hebben voorzien.
Lopen er soms van
die sujetten op straat
dan ga ik dat bankgebouw binnen.
Men stelt de klanten
ook in staat
om daar wat Euro’s te pinnen.
Men leest het heel vaak
in de krant:
“Er zijn weer
mensen bestolen.”
Voor ouderen wordt het
“BINNEN PINNEN”
dus heel sterk aanbevolen.
---PeJeM---